Πρώτα από όλα, το παρόν σύστημα, συμφωνεί με την κατά άποψή σας με τεκμήρια υπερκοστολογημένων προϊόντων ?? Δηλαδή θεωρείται κάτι τέτοιο νόμιμο από το σύστημα ? Εφόσον θεωρείται νόμιμο, δεν υπάρχει κανένας λόγος, να αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει. Απλά εσείς οι τελικοί καταναλωτές, επιλέγετε έαν θα το αγοράσετε ή όχι και από ποιον θα το αγοράσετε. Με την καταναλωτική σας ακριβώς δύναμη, μπορείτε να επηρεάσετε αυτή τη κατάσταση. Έαν αύριο πάψουνε να αγοράζουνε οι μισοί καταναλωτές τις Fender και μετακομίσουν στην επιχείρηση σου GamoToΜagazaki ανακοινώνοντας ότι το κάνουνε λόγω υψηλής κοστολόγησης, σίγουρα κάτι θα αλλάξει. Το σύστημα βέβαια καθεαυτό, είναι πολύ δύσκολο να το αλλάξεις άμεσα , διότι είναι αποτέλεσμα πολύ περισσοτέρων συνιστωσών, οπότε χτυπώντας μία μία ρίζα του, δηλαδή κατευθείαν τις επιχειρήσεις, αλλάζεις και ένα μέρος του συστήματος, ας πούμε του μουσικού εμπορικού συστήματος.
Σε άλλη περίπτωση, αν υποθέσουμε ότι όλες οι επιχειρήσεις είναι λαμόγια, δηλαδή είτε οι υπερκοστολογημένες είτε ή νορμάλ κοστολόγησης είτε η χαμηλής κοστολόγησης, θα πρέπει κάτα κάποιο τρόπο να μάθουμε εμείς οι ίδιοι να φτιάχνουμε τα τσιτσιμπλίκια μας ή να δημιουργήσουμε εμείς μία επιχείρηση, εφόσον μπορούμε να χτυπήσουμε την αγορά που θα παράγει τα ανάλογα τσιτσιμπλίκια. Έτσι και γλυτώνουμε χρήμα και στο κάτω κάτω φτιάχνουμε και μία επιχείρηση που όλο και κάτι βάζουμε και στη τσέπη μας. Άσε που γινόμαστε και σωτήρες του κόσμου, αφού τους προσφέρουμε, ποιότητα, νορμάλ τιμή και τη δυναμική μιας ιδέας, ότι μπορεί κάτι τέτοιο να συμβεί και σε άλλους τομείς της αγοράς και σε άλλα προϊόντα.
Για όσους βέβαια απορούν, πως μπορεί μία επιχείρηση να είναι λαμόγιο, όταν προσφέρει σε νορμάλ ή χαμηλή τιμή τα άξιας κατασκευής προϊόντα της, αυτό έχει να κάνει με αρκετές καταστάσεις. Π.χ. με την άσχημη και κακοπληρωμένη εκμετάλλευση των εργατών της, με το κατά πόσο πχ πληρώνει τους φόρους της στο κράτος, με το κατά πόσο αγοράζει τις πρώτες ύλες της, από επιχειρήσεις που επίσης σέβονται τους υπαλλήλους τους και τους καταναλωτές τους και πάει λέγοντας.
Εκτός όμως από την καταναλωτική δύναμη σε χρήμα και που το ακουμπάω , όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν καταναλωτική συνείδηση και χαρακτήρα. Πρέπει δηλαδή ως μονάδα, πριν αγοράσω, να έχω κάνει έρευνα αγοράς προϊόντος, επιχείρησης και να έχω τα κότσια για αυτοέλεγχο σύμφωνα τουλάχιστον με την προσωπική ηθική μου ή την ηθική μιας ομάδας ή μακάρι μιας ολόκληρης κοινωνίας ή κράτους.
Ομολογώ βέβαια, ότι ακόμη αν κάποιος έχει την ηθική π.χ. της μη κακής κακής και και κακοπληρωμένης εκμετάλλευσης των εργατών ή ξέρω γω της λαμογιακής εμπορίας και χρήσης δεύτερης και τρίτης ποιότητας ανταλλακτικών-πρώτων υλών βαφτίζοντας τα Εξαιρετικής τεχνογνωσίας, για κατασκευή ΑΑΑ ποιότητας τελικού προϊόντος με σκοπό το λαμογιακό κέρδος δεν είναι τόσο εύκολο να τα μάθεις και να τα διακρίνεις τη σημερινή εποχή που το ψέμα, η παραπληροφόρηση και η "μαϊμού" πάνε σύννεφο και έχουν και αυτά εξαιρετική τεχνογνωσία. Π.χ. δεν είναι τυχαία τα ποσοστά παράνομου ή νόμιμου πλαστού χρήματος που κυκλοφορούν στην Παγκόσμια Οικονομία.
Όπως και να έχει όμως, αν δε ξεκινήσεις να αγωνίζεσαι γι' αυτό που θεωρείς στραβό, δύσκολα θα ισιώσει από μόνο του, εκτός κι αν περιμένεις να το ισιώσουν άλλοι.