Δεν βάζω τίτλο καθώς δεν ξέρω καν τι είναι, ποίημα?, στίχοι? κάτι άσχετο? Αnyway είναι η πρώτη μου προσπάθεια να γράψω κάτι με την μορφή ποιήματος και θέλω τη γνώμη σας. Ελπίζω να μην σπαταλήσετε το χρόνο σας και να σας αρέσει. Κάθε κριτική ευπρόσδεκτη.
Δείλι κι ο ήλιος ζεστός,
κάνει τα χρυσαφένια της μαλλιά
να λάμπουν σα φάρος
στο λιμάνι της μοναξιάς μου.
Η νύχτα βαθιά, και μαύρη,
σκεπάζει την πόλη,
όμως αυτή, εκεί, λάμπει
πιο δυνατά και από τ' ολόγιομο φεγγάρι
Ξημερώνει, μέρα όμορφη
όμως αντίκρυ της κι ο ουρανός μοιάζει μικρός
κι η θάλασσα κατάλοιπο,
απομεινάρι μιας χαμένης δυναστείας.
Κάθε ώρα, κάθε εποχή
η φύση φτιάνει χρώματα και μυρωδιές,
μα να την φτάσει δεν μπορεί,
κάθεται, απλά λοιπόν και τη θαυμάζει.
Θαυμάζει το όμορφο, το αληθινό,
τη γύμνια του έρωτα το καλοκαίρι,
τη ζεστασιά της λήθης το χειμώνα,
Αυτή είναι, η αγάπη.
Γ.Μ
