1982...ένας παλιομπλουζάς μπαίνει σκυφτός μέσα σε ένα κατάστημα με μουσικά όργανα..
Έξω βρέχει.
"Σε λίγο κλείνουμε!"
"Τώρα, δώστε μου ένα τέταρτο.." πλησιάζει ο 40αρης ντροπαλά το κιθαρόνι..Είχε 16 χρόνια να πάιξει. Δουλειές, υποχρεώσεις, σύστημα και μλκίες...είχε αναγκαστεί να παρατήσει την κιθάρα.. Ήταν κι εκείνος ο τραυματισμός στη μέση...Τι να έκανε?
Καθεται..δοκιμάζει και παίζει δυο λεπτά. Σαν την παλιά του κιθάρα ήταν..
"Ντου-ντου-μπα-μου-μπα-του-του-του-ντα" σιγοψελλίζει και κάτι..
Παίζει...
Δυο λεπτά μετά, ο μαγαζάτορας τον κοιτάει ψιλοαγριεμένος..
"Θέλουμε να κλείσουμε κύριε"
Ακουμπάει την κιθάρα και ξαναφεύγει σκυφτός. Να ξαναχωθεί στην ίδια ζωή.
"Πφφφ, όνειρα!.."
------------------
αυτό μου ρθε ακούγοντάς το. Sorry αν ειναι μελαγχολικό..