H πεποίθηση πως έχουν παιχτεί τα πάντα στη μουσική, άρα το είδος έχει εξαντληθεί, αναντρέπεται από την ίδια την ιστορική εξέλιξη της τέχνης. Άλλωστε η μουσική είναι άμεσα συνδεδεμένη και με τα χρησιμοποιούμενα μέσα (άρα και με την υφιστάμενη τεχνολογία/τεχνογνωσία). Ποιος περίμενε αλήθεια την εποχή του baroque, πως κάποτε οι άνθρωποι θα παρήγαγαν ήχους μέσα από ηλεκτρονικά όργανα? Σίγουρα και τότε θα πέρασε από το μυαλό κάποιων πως τα έχουνε δει όλα...κι η αλήθεια είναι πως αν ζούσαν σήμερα "θα τα είχαν πράγματι δει όλα"!
Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα εισάγει νεωτερισμούς και πνοή ακόμα και σε μουσικά είδη που νοιώθεις πως εξάντλησαν τη διαδρομή τους.
Εκτός αυτού έχει πολύ μεγάλη σημασία η προσωπική παράμετρος. Το πόσο ο καθένας έχει εντρυφήσει στα μουσικά πράγματα παίζει μεγάλο ρόλο στην άποψη που διαμορφώνει. Αν κάποιος ακούει μόνο πχ rock, είναι ευνόητο πως η αίσθησή του θα είναι πως το ιδίωμα πνέει τα λοίσθια. Ανεξάρτητα από το αν διαφωνώ και με αυτό, το βέβαιο είναι πως μουσική δεν είναι μόνο το rock, αλλά και μια πλειάδα άλλων υφών επίσης. Ας το ρίξει σε λίγο electronica ή κι avantgarde για να ανανεώσει τα ακούσματά του. Η άποψή μου πάντως είναι πως ειδικά η μουσική που βασίζεται στην άϋλη συναισθηματική προσέγγιση δεν πρόκειται να φτάσει σε ένα τέρμα έμπνευσης ποτέ...ακόμα κι αν οι νότες είναι μόνο 7.
