Νομίζω ότι, επειδή στον χώρο της τέχνης υπάρχουν αρκετοί καταξιωμένοι ομοφυλόφιλοι,
λειτουργούν ως πρότυπα για τον ομοφυλόφιλο που προσπαθε΄με κάποιο τρόπο να αυτοκαθοριστεί.
Όχι μόνο ως πρότυπα, αλλά ως υγιή πρότυπα.
Οι ομοφυλόφιλοι καλλιτέχνες κατάφεραν όχι απλά να δημιουργήσουν, αλλά να γίνουν αποδεκτοί,
τόσο, που κανείς να μην ενδιαφέρεται για την ομοφυλοφιλία τους.
Και αυτό μου φαίνεται πως είναι το ζητούμενο για κάθε τέτοιο άνθρωπο.
Η ενασχόληση πάλι με όλους τους τομείς της καλλιτεχνικής δημιουργίας, δείχνει
στον κοινωνικό περίγυρο ότι μπορούν να είναι ενδιαφέροντες άνθρωποι, με ποιότητα
και κουλτούρα, παρα την ομοφυλοφιλία τους (κι' ας έχουν δηλαδή έναν διαφορετικό τρόπο ζωής,
μη αποδεκτό τις περισσότερες φορές..).
Είναι, θα έλεγα, μια προσπάθεια να ενταχθούν με κάποιο τρόπο στην κοινωνία, που προσπαθεί
να τους εκτοπίσει.