Κι άσε με να πεθαίνω(μελοποιημένο Σ.Θεοδωράτος)

[ivikos]

Τη μπόρα που σε μούσκεψε, είπα να τη μαλώσω
πάνω σου οι σταλαματιές φάνταζαν Λαιστρυγόνες
μα αν τη δροσιά της σου ’παιρνα, με τι να σε μελώσω
και ποιος μου λέει πως δεν ζητάς, της μπόρας τις σταγόνες

Το σύννεφο που σου ’κρυψε, το αστέρι ένα βράδυ
σημάδεψα με άνεμο, και σήκωσα το κλείστρο
όμως παλιά μου είχες πει: σ’ αρέσει το σκοτάδι
και πάλι στου Αίολου το ασκί, έβαλα τον Μαϊστρο

Και το κορμί που γλίστραγε, πάνω σου σαν αστρίτης
ήθελα με τα βόλια μου νυχτιές να πετυχαίνω
μα αν το ’κανα, για σένανε, θα ’μουν φονιάς κι αλήτης
ζήσε λοιπόν τον έρωτα, κι άσε με να πεθαίνω

[argentina]

Υπάρχει ο σωστός δρόμος για 'σένα,
υπάρχει ο σωστός δρόμος για 'μένα,
αλλά ο Σωστός δρόμος, δεν υπαρχει.
Εκπληκτικό το έργο σου ivikos!
Ειναι πολλά τα θέματα που ανοίγει προς σκέψη και γιατι όχι; Προς συζήτηση.
Με επανέφερε μετά απο άλλη μία απουσία...  την άσωτη...
Τέλειο!!

[ivikos]

Κατερίνα
για το σχόλιό σου ένα μεγάλο ευχαριστώ....
Επιθυμητό πάντα, ένα ποίημα, ή στίχος , ή μια γραφή  τέλος πάντων, να ανοίγει θέματα συζητήσεων, γιατί
πάντα ο διάλογος αποφέρει κέρδη....
Να ΄σαι πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Aganippi]

Καλησπέρα!!!

3 Τετράστιχα ήταν αρκετά να ολοκληρώσουν το ποίημα σου. Αυτή είναι αμεσότητα!
Οι επιθυμίες σου και τα όνειρα σου διαφέρουν απ' τα δικά μου/δικά της/δικά του. Άλλωστε (κατά Ευριπίδη) τα όνειρα δεν πρέπει να τα παντρεύουμε.... Τα θέλω και τα μη... ο φόβος και το πάθος, αποφάσεις και συνάμα επιλογές δεν πορεύονται πάντα στο ίδιο μονοπάτι. κ.τ.λ. κ.τ.λ. Να είσαι καλά και να σκαρώνεις πάντα τόσο ωραίες σκέψεις ή καλύτερα να μας σκιαγραφείς συχνά την ψυχή σου.

Καλό απόγευμα!

[Lo.Lee.Ta]

Πολύ όμορφο και έξυπνο το ποίημα Ivike.
Να προσθέσω αν επιτρέπεται στη φράση της Κατερίνας, πως ούτε και για μένα, ούτε και για σένα υπάρχει ο σωστός δρόμος, υπάρχει απλώς η επιλογή Ενός Δρόμου, για Μια και Μόνο Στιγμή. Την ακριβώς επόμενη, ποιος Ξερεί ? Τα πάντα Ρει. Όσο για έναν γενικότερα σωστό δρόμο, ποιος ξέρει! είδωμεν!

[ivikos]

Φίλε XoLiDoXoS έχεις απόλυτο δίκιο...ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
και έχοντας στο μυαλό μου το ρητό  που μου θύμησες
σκάρωσα τον πιο κάτω στίχο

        ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ

Μπορεί τη νύχτα μου για πάντα να φορεί
μπορεί για τώρα το αγαπώ της να μ' αρέσει
μα δεν ξεχνάω το ρητό: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
ποιος ξέρει αύριο τι ρούχο θα φορέσει;

Μπορεί καρδιά μου, τ' όνειρό μου να χωρεί
μες στ' όνειρό σου, και γλυκά να σε προσέχω,
μα δεν ξεχνάω το ρητό: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
ποιος θα μου πει ότι για πάντα εγώ θα σ'έχω;

Μπορεί η καρδιά σου το Αντίο ν' αναιρεί
μπορεί να λες: "Θα σε λατρεύω για αιώνες"
μα δεν ξεχνάω το ρητό: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
ποιος να μου πει , ότι δεν θα 'ρθουνε χειμώνες

Είναι μία δική μου προσέγγιση στο σχόλιό σου....
Να είσαι πάντα καλά!!!!

[Lo.Lee.Ta]

Σέ ευχαριστώ πολύ πολύ Ivike.