Απο την
ΕλευθεροτυπίαΤο Indymedia, το Troktiko και η Zougla Επώνυμη ανωνυμογραφίαΗ δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια επιβεβαίωσε όσα γράφαμε στη στήλη με αφορμή την πρώτη δολοφονική επίθεση της «Σέχτας» και θύμα έναν αστυνομικό («
Ποιοί γαζώνουν στο σκοτάδι», 20.6.09), ότι δηλαδή «η μαφιόζικη δολοφονία κρύβει …μαφιόζους». O Νίκος Χατζηνικολάου από το βραδινό δελτίο της Δευτέρας στο Alter υποδείκνυε τους δικούς του υπόπτους. Ηταν -ποιος άλλος;- ο ενοχλητικός ιστότοπος Indymedia, ο οποίος είχε τολμήσει στο παρελθόν να αναφερθεί απαξιωτικά για τις αναρτήσεις του δολοφονημένου δημοσιογράφου στο γνωστό ιστολόγιο Troktiko. Την επομένη, τη σκυτάλη κατά του Indymedia παρέλαβε το πρωί το Βήμα και το απόγευμα ο Νίκος Στραβελάκης στο Mega με καθυστέρηση ενός 24ώρου. Βέβαια ο κ. Χατζηνικολάου επανήλθε, για να θυμίσει ότι αυτός είχε πρώτος την ιδέα. Το αποτέλεσμα ήταν κωμικοτραγικό. Μέσα στη φούρια τους να ενοχοποιήσουν το Indymedia, οι συνεργάτες του κ. Χατζηνικολάου διάβασαν ένα μήνυμα από το Indymedia, στο οποίο καταδικαζόταν η βία και υποδεικνυόταν ως μόνη μέθοδος πάλης ο αγώνας των ιδεών και των αποκαλύψεων. Χατζηνικολάου, Παυλόπουλος και Μακρή έκαναν ότι δεν κατάλαβαν αυτό που άκουσαν.
Πώς θυμήθηκαν ξαφνικά το Indymedia οι επιφανείς δημοσιογράφοι; Και για ποιο λόγο είχαν τέτοια ταραχή που τους οδήγησε σε μια τέτοια δημοσιογραφική πατάτα; Η λύση του γρίφου είναι βέβαια προφανής. Ακολουθώντας τη μέθοδο του λαϊκού παιγνίου «εδώ ο παπάς», ο κ. Χατζηνικολάου και οι συνεργάτες του πάσχιζαν να αποκρύψουν το γεγονός ότι αν έχει κάποιος «στοχοποιήσει» τα τελευταία χρόνια τον Γκιόλια, αυτός δεν είναι το Indymedia, αλλά ο παλιός δάσκαλός του, ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος.
Για την ακρίβεια ελάχιστοι θα γνώριζαν τον Σωκράτη Γκιόλια αν δεν είχε κάποια στιγμή κοντραριστεί με τον μέχρι τότε εργοδότη του και δεν είχε ακολουθήσει το πρωτοφανές αλληλοξεκατίνιασμα από τις ιστοσελίδες (Troktiko – Zougla) και τις εφημερίδες τους (Πρώτο Θέμα – Veto). Ακόμα και σήμερα μπορεί να αναζητήσει κανείς στο διαδίκτυο τα ακραία μηνύματα που απηύθυνε ο ένας στον άλλο, με τελικό αποτέλεσμα την υποβολή και από τις δυο πλευρές μηνύσεων και α γωγών.
Χαρακτηριστικό μήνυμα Τριανταφυλλόπουλου προς Γκιόλια: «Μικρέ τυφλοπόντικα του διαδικτύου, μάθε ότι η μετεξέλιξή σου σε ενεργούμενο του εργολάβου και του κλέφτη, δεν πρόκειται να προστατέψει ούτε εσένα ούτε τα αφεντικά σου…» Και δεκάδες άλλα, όπου ο Γκιόλιας αναφέρεται ως «σκουπιδοπαρέα», «αναλφάβητος», «ρεπόρτερ της χλωρίνης» και «χιουμοριστικά», όπως το παρακάτω: «Σωκράτη, μάλλον έχεις αδυναμία στις μεγάλες και σκληρές μπανάνες, δεν εξηγείται αλλιώς…» Ανάλογες σκληρές αναρτήσεις θα βρει κανείς και στο Troktiko για τον Τριανταφυλλόπουλο («Τουρκόσπορος», «συκοφάντης», «καρπαζοεισπράκτορας», «ρουφιάνος», κ.λπ).
Είναι σίγουρο ότι οι δυο τους γνωρίζονταν πολύ καλά. Και οι εκατέρωθεν επιθέσεις είχαν την ευθυβολία των προσβολών που επιφυλάσσουν ο ένας για τον άλλο κάποιοι παλιοί αγαπημένοι μετά το διαζύγιο. Δεν έχει σημασία ποιος είχε δίκιο. Ισως και οι δύο. Το βέβαιο είναι ότι όλα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τη δημοσιογραφία και πολύ περισσότερο την «αποκαλυπτική δημοσιογραφία». Και βρίσκονται πολύ μακριά από το (σκληρό και στρατευμένο αλλά) απολύτως ενημερωτικό Indymedia που θυμήθηκε μέσα στον πανικό του ο κ. Χατζηνικολάου και οι συν αυτώ.
(Ελευθεροτυπία, 24/7/2010)
