Χωριάτη, κάθε τι που γράφεις, εδώ και πολύ καιρό, τουλάχιστον για μένα, μοιάζει να είναι πολύ ιδιαίτερο! Τα γραπτά σου μιλάνε πολύ εύκολα και πολύ βαθιά! Κάτι σα να σε κυνηγάει η έμπνευση! Βγάζουν πολύ συναίσθημα! Όχι το ξερό συναίσθημα, το άλλο που είναι σαν λάβα! πολύ χαίρομαι γι αυτό!
Μου επιτρέπεις να εκτροχιαστώ λίγο ? Σήμερα όμως μαζί με το δικό σου ποίημα, έτσι όπως κοίταξα την σελίδα, είδα και άλλα όμορφα! Άσε με λοιπόν να τα παραθέσω σε αυτό μου το σχόλιο.
Η γειτονιά μου... , από το mati.
διαψεύσεις, από τον Χρήστοςφλ
Τραγωδία, από τον Ivikos
Της στιγμής το σήμερα ( Πάνω στ’ αλίμονο ) από τον GD
Τα οποία επίσης τα κυνήγησε η έμπνευση και ο κόπος, για να βγει κάτι ξεχωριστό!
