ΔΙΑΛΟΓΟΣ (ή μονόλογος;)

[kostaskapa]

-Μεθυσμένα σύννεφα πάνω μου ξερνάνε
ήπιανε και φάγανε, φούσκωσαν και σκάνε
-Η βροχή ‘ναι όμορφη, μύρισε το χώμα
την ψυχή μου άνοιξα, γύμνωσα το σώμα

-Το ποτήρι της ζωής είναι μισοάδειο
και δεν ξαναγράφεται πάλι το τετράδιο
-Πίνω από την κούπα μου τη μισογεμάτη
έγραψα, μουτζούρωσα, μα θα μείνει κάτι

-Άδικα μου φέρθηκες γένος των ανθρώπων
προδοσία δέχτηκα φίλων και ερώτων
-Είχα ότι άξιζα κι ίσως παραπάνω
μια κουκίδα σου κι εγώ στο αιώνιο πλάνο

-Πλούσιος δεν έγινα και πετυχημένος
από τύχης άγγιγμα είμαι εγώ παρθένος
-Πλούτη μου τ’ αρώματα, χρώματα κι ανθρώποι
οι καρδιές, τα σώματα, σύννεφα και τόποι

-Ύπαρξη παράλογη, το μυαλό μου λίγο
άθελά μου βρέθηκα, άθελα θα φύγω
-Της ζωής το νόημα ανοιχτό είναι τραύμα
με την πίστη φάρμακο θα γενεί το θαύμα...

[paradoxologos]

Γιά μένα τώρα φίλε είναι διάλογος, συνέχισε.

[Pontifikas]

Μια απορία μόνο.Πού κολλάει ο τίτλος

[alex68]

είτε είναι μονόλογος είτε είναι διάλογος
μ΄ όλο το μεθύσι δεν περνά αδιάφορος
αν έβρεξε κι αν πότισε το είναι η βροχή
φαίνεται η αλήθεια στην ολόγυμνη ψυχή
πέρα από το άδικο και νόημα παράλογο
είναι το σαράκι αδηφάγο και παράφορο
μπέρδεμα οσμής αχνής κι αβρής αφής
η σπουδή στην πίστη η γεύση της ζωής

..

[kostaskapa]

Μια απορία μόνο.Πού κολλάει ο τίτλος

[/i]


Είμαι ένας ή πολλοί;
Η εικόνα μου θολή
Και πολλοί φαντάζομαι άλλοι
Έχουν τέτοια στο κεφάλι

Συζητώ λοιπόν με μένα;
Ή μονολογώ σε σένα;
Είσαι ο πρώτος ή ο «δύο»;
Ή μαζί ζεστό και κρύο;

Η ακίδα του διαβήτη
Και του μολυβιού η μύτη
Αυτό μόνο είν’ ο τίτλος
Για να χαραχτεί ο κύκλος…

[holliday]

ε ναι...
αυτο τα εξηγει ολα τα παραπανω.

(κι εγω δε το ειχα καταλαβει στην αρχη)

[kostaskapa]

είτε είναι μονόλογος είτε είναι διάλογος
μ΄ όλο το μεθύσι δεν περνά αδιάφορος
αν έβρεξε κι αν πότισε το είναι η βροχή
φαίνεται η αλήθεια στην ολόγυμνη ψυχή
πέρα από το άδικο και νόημα παράλογο
είναι το σαράκι αδηφάγο και παράφορο
μπέρδεμα οσμής αχνής κι αβρής αφής
η σπουδή στην πίστη η γεύση της ζωής

..

στο σύμπαν το παράλληλο ρακή και πεντοζάλη
φυσά πάνω στα κάρβουνα κι ανάβουνε φωτιές
σαν έρχεται η ώρα του αρπάζει τη σκυτάλη
και τρέχει σε υπόγειες φευγάτες διαδρομές…

[Σπύρος]

Ρε συ Κώστα με δεκάρικα λειτουργείς;

[old_lion]

Ρε συ Κώστα με δεκάρικα λειτουργείς;

<ψιθυριστά>
Του κάναμε αναπροσαρμογή δεδομένης της επιτυχίας του και πλέον παίρνει κέρματα των 2 ευρώ.....

Συνέχισε συνονόματε. Είσαι πάντα πολύ καλός.

[kostaskapa]

Ρε συ Κώστα με δεκάρικα λειτουργείς;

<ψιθυριστά>
Του κάναμε αναπροσαρμογή δεδομένης της επιτυχίας του και πλέον παίρνει κέρματα των 2 ευρώ.....

πολύ καλό!!!


Είμαι σαν του super market καροτσάκι
Που ‘χει πάνω στο κεφάλι μια σχισμή
Αν μου βάλεις ένα μόνο κερματάκι
Κουβαλάω όλα τα ψώνια στη στιγμή!

Κι όταν θα ‘χω τελειώσει και αδειάσω
Επιστρέφεται το κέρμα κι απ’ αρχή
Μ’ όλα τ’ άλλα τα κενά θέση θα πιάσω
Να με πάρει ο πελάτης που θα ‘ρθεί…

[old_lion]

   

[alex68]

υψώνει το ποτήρι του και πίνει στην υγειά σας
χρωστούμενα μελλούμενα στα χέρια του ψηλά
και στιβάνι ματωμένο κλωτσά τ' ανάψανε φωτιά
μ ένα ζάλο πυρωμένο από μέσα του ο ζορμπάς

 

[holliday]

εσυ αλεξ μπορεις να βγαλεις την υπογραφη σου??? να την αλλαξεις?


μου ρχεται να κλαιω καθε φορα που το διαβαζω.. και δε σου κρυβω ειναι φορες που αποφευγω να δω τι εγραψες λογο της υπογραφης σου..

ευχαριστω για οτι αποφασισεις  

[holliday]

σ ευχαριστω πολυ  

[Βραζίλης]

Κι αυτοί οι στίχοι του kostaskapa μου άρεσαν, έχουν υπαρξιακές ανησυχίες  

[monalizagreen]

Είμαι ένας ή πολλοί;
Η εικόνα μου θολή
Και πολλοί φαντάζομαι άλλοι
Έχουν τέτοια στο κεφάλι

Συζητώ λοιπόν με μένα;
Ή μονολογώ σε σένα;
Είσαι ο πρώτος ή ο «δύο»;
Ή μαζί ζεστό και κρύο;

Η ακίδα του διαβήτη
Και του μολυβιού η μύτη
Αυτό μόνο είν’ ο τίτλος
Για να χαραχτεί ο κύκλος…

  επίτρεψέ μου να σχολιάσω με ένα σχόλιό σου!
                                                               με την ελπίδα να σε ξαναβγάλει ο δρόμος σου απο τα μέρη μας! 

[ilianthos-Kanlis]

Στην υγειά σου φίλε ! Πρωτότυπο,αμίμητο και συνεπώς πολύ ευρηματικό !
Χειροκρότημα !