Περι της αναπαυσεως των μουσων.
Prima Vista, η εν οργανοις των σημειων πρωτη θεωρια.
Σωστη ειναι η δημωδης μεταφραση ''εκ πρωτης οψεως'' ητις δια τον μουσικον που ελπιζει,σημαινει την παρθενικην διαβασην του μουσικου κειμενου.
( Οντως ! Ο κιθαριστας σκανδαλιζεται ευκολως από τις πολλες εκδοχες παιξιματος που εχει για μια και μονο νοτα και γι’αυτό οι πριμαβιστα κιθαριστες είναι λιγοι
ισως και ανυπαρχτοι.Να λοιπον ένα επαγγελμα που θα εισαι περιζητητος.)
Αναστροφη τριφωνης συγχορδιας (ντο-μι-σολ) ονομαζομε την μετακινησιν εκ της βασεως εις τα υψη, της πρωτης βαθμιδος της συγχορδιας (δηλ. της ντο) η οποια είναι η θεμελιος και ουτως ειπειν η μητρικη της συγχορδιας.Την χηρευουσαν βασην καταλαμβανει λογικως η δευτερα βαθμις της συγχορδιας, (δηλ.η μι και η συγχορδια γινεται μι-σολ-ντο.)
Τωρα εχομε μπολικο αερα κατω από τα ποδια, η σκεψη μοιαζει ορφανη,το νοημα ασαφες,τα συμπερασματα αβασιμα και η ευθυτητα αρχιζει να αγκυλωνη.Υπο την σκιαν της αμφιβολιας που δημιουργουν τα διαστηματα της μικρης τριτης και εκτης,
η πιστις των ακροατων εις το γνησιον αισθημα της συγχορδιας κλονιζεται και το κοινον θα αναφωνηση εγκαιρως « τι θελει να μας πει τωρα αυτος!»
(Παρα ταυτα η εκ του υψους της αβεβαιοτητας φωνη του υποκειμενου είναι δυνατον να προκαλεση ποιητικην μελαγχολιαν.)
Τα διαδραματιζομενα όμως δεν σταματαν εδώ. Την πρωτην αναστροφην,την οποιαν σημειωνομε μ’ένα εξαρακι (6) αριβως λογω του διαστηματος της εκτης,μπορει να διαδεχθη και ετερα αναστροφη στην οποια τωρα εχει σειρα η τριτη βαθμις της συγχορδιας (δηλ.η σολ) ινα μετακομιση εις την βασην (σολ-ντο-μι..)
Εδώ τα πραγματα είναι ξεκαθαρα. Η εκ της κορυφης εις το δαπεδον πτωσις της σολ σταματαει απολυτα την καθολην κινηση και η εικονα παγωνει.Η συγχορδια που σχηματιζεται με την δευτεραν αναστροφην,ουτως αποκαλουμενη 6/4 λογω των διαστηματων τεταρτης και εκτης,δεν παιζεται !! Ουτε μπορει να παρερμηνευθη διοτι η πτωτικη της δυναμη δημιουργει στασην απολυτον προμηνυουσα το τελος, μκρον η μεγαν.
Υπο της προβλεπομενης νομοθεσιας λοιπον στηριζομενος σας απαγορευω να ακουγεται η συγχορδια αυτή παρα μονον ένα βημα πριν το τελος….
(προτελευταια θα μεινη σ’ολη τη ζωη της η καυμενη, κριμα !)