Λοιπον... η συναντηση για μενα ξεκινησε απο το σαββατο...
Ξεκινησα ενα βροχερο πρωι απο την Βερροια...
... το μουντο τοπιο της εθνικης και η σειρηνα του μπατσου να σεβαστω τα ορια ταχυτητας μου εκανε ενα καλο ξεκινημα για το σουκου... εφτασα Σαλονικα οπου καταφερα να χασω την πλατεια Αριστοτελους...μετα κοπων και βασανων βρηκα τον Ikaro και ξεκινησαμε μαζι το δυσκολο δρομο για τις Σερρες... ναι... βεβαια...με μια μικρη παρακαμψη απο καβαλα... οχι εσκεμμενη... καποια στιγμη λεω στον συνοδηγο μου,ρε συ εδω εχει πολυ θαλασσα... και μου λεει οχι ρε συ...εδω ειναι λιμνη...εκει καταλαβαμε οτι οταν μιλας για active και passive μαγνητες, PRS , λεσπολια πρεπει και λιγο να προσεχεις τον δρομο....ετσι μετα απο 200 επιπλεον αχρηστα χιλιομετρα και αναλυση επι παντως επιστητου,κυριως κιθαριστικου φτασαμε Σερρες.... εκει συναντησαμε την Pascal... που χτυπουσε εις ματην το τζαμι του συνοδηγου μου ενω αυτος με ακουγε να του εξηγω οτι στο σολακι του τραγουδιου εχει σιγουρα flanger και reverb...παιζεται για delay γιατι εμοιαζε πολυ καθαρος ο ηχος...αν και σιγουρα θα ειχε... αργοτερα στην παρεα μας προστεθηκε και το Astrapofeggo... οι δυο Μαριες εκαναν οτι ειναι δυνατον να δουμε οσο περισοτερο μπορουσαμε απο σερρες οσο ηταν δυνατον μεσα στις λιγες ωρες που ημασταν εκει... μας γυρισαν στην πολη...εκτος πολης... σχεδον παντου...επισης να τονισω οτι εφαγα στην ιδια λαδοκολλα που ειχα φαει οταν ειχα παει εκδρομη στον λαιλια... πριν περιπου εναμισι χρονο με παιδια απο το κιθαρα... αν δεν το επαιζα και τοσο αντρας μπορει να εκλαιγα κιολας...
Ετσι αισιως φτασαμε στην κυριακατικη συναντηση .... στην αρχη θυμηθηκα τις παλιες καλες εποχες του κιθαρα...ημασταν μονοι με την Pascal...
... μετα αρχισε να συρρεει ο κοσμος... κατα χιλιαδες ....και φτασαμε τον δυσθεωρητο αριθμο των 7 ατομων... ηπιαμε τα καφεδακια μας... εγω εκανα παρεα και με κατι μυγες που εστελνε ο χρηστος... ολα καλα.. αργοτερα και μετα απο πολλες αναφορες στο ποσο πολυ πειναμε... κατηφορισαμε
για ταβερνιο κοντα στο Ελβις... Ημεροβιγλι το ονομα του... εκει φαγαμε...ηπιανε... δωσαμε ορκους καθοδου και ανοδου... και σιγα σιγα πηρα τον δρομο της επιστροφης για την Θεσαλονικη για να παρευρεθω στην εκει κανονισμενη συναντηση...
Θα ηθελα να ευχαριστησω ολα τα παιδια απο τις σερρες και ιδιως την Pascal και το Astrapofeggo για την φιλοξενια τους ολο το σουκου...θα ελεγα οτι με σκλαβωσατε...ειστε αστερια ....
Επισης να το τονισω οτι μετα την συναντηση μου με τον καρχαρια και τον χρηστο δεν νιωθω ο μονος μυστηριος που ξερει ολες τις ατακες του jimmaκου απ εξω...
Ευχαριστω παιδάκια
