Η ΨΥΧΗ
Όταν πονάς και η ψυχή σου φτερουγίσει
μακριά από σένα σε άλλους ουρανούς,
μη χάσεις την ελπίδα πως θα ξαναγυρίσει,
περίμενε τη για τη μέρα που θα σου φέρει ανθούς.
Και αν για μια στιγμή δειλιάσεις,
χωρίς αυτή τα πόδια σου να κρατά,
τότε είναι αυτή που πάλι θα ‘ρθει
και στη πλάτη σου θα βάλει φτερά.
Θα είναι η ώρα που κι εσύ θα πετάξεις,
πάνω από φόβους και αναστεναγμούς,
γιατί θα έχεις οδηγό και ιχνηλάτη,
που πέταγμα έχει μάθει από σταυραετούς.
Μόνο μέσα από ένα σύγνεφο μη περάσεις,
από όλα το πιο λευκό και ψηλό,
καθώς εκεί η μαύρη απληστία έχει φωλιάσει,
και δεν αργήσει να σε βρει το κακό.
Φτάνει ένα σου πέρασμα μόνο,
μέσα από αυτή τη φορεσιά τη λευκή,
και τότε πάλι θα νιώσεις τον πόνο
απ' των φτερών θα λιώσει το κερί.
