Άνθρωποι
Οι αρτηρίες των δρόμων κλειστές
ανθρώπινο αίμα μέσα τους κυλάει
εγκλωβισμένο όπως είναι κι αυτό
εκρηξη να γίνει παρακαλάει.
Άνθρωποι που όταν ξυπνούν
απ τα ιριδοχρωμα όνειρα τους,
αντιμέτωποι βρίσκονται ξανά
με τη γκρι καθημερινότητα τους
Γυμνοί αφύλακτοι απ΄το κρύο,
σαν δέντρα που έγδυσε ο βοριάς
επαίτες γίνονται εν τάχη
μη τους ρίξει κάτω μονομιάς.
Αβάσταχτη θλίψη του χειμώνα
διαβατές τούνελ λες, θυμίζουν.
Πλανόμενοι ανέλπιδοι γυρίζουν,
Μήπως λεπίδα πυξίδας γνωρίσουν.
