Θέλω και πρέπει, αιώνια πάλη
δυο εαυτοί σ’ ένα κεφάλι
η λογική κρανίου τόπος
να λυτρωθώ ο μόνος τρόπος
να τρελαθώ
να δραπετεύσω
ν’ αγαπηθώ
να ταξιδέψω
Λόγια και πράξεις, δρόμοι χαμένοι
φίλοι παλιοί λησμονημένοι
όσα δεν είπα σπίρτο κρυμμένο
τρέμει η ψυχή μου, μα περιμένω
μήπως μ’ ανάψει
και με ξεντύσει
κι ό,τι δεν κάψει
μου το ανθίσει
Εσύ κι ο κόσμος, ρόδο μ’ αγκάθι
κρατώ εσένα, πετώ τα λάθη
καράβι γίνε και το νησί μου
το "ναι", "Μπορώ" και η Άρνησή μου
κύμα φουσκώνει
η απουσία
ό,τι ματώνει
γράφει ιστορία.