Διαδρομή

[pinelopi]

Ανάβουν φώτα στην σκηνή της διαδρομής σου
Κομπάρσων ρόλοι που μοιράστηκαν τυχαία
Θαμμένα όνειρα ουρλιάζουν ξεσκισμένα
κι ο χρόνος θέατρο που έπεσε η αυλαία

Δρόμοι που χάραξες στου κόσμου το σανίδι
τα μπράβο που έκλεψες απο τους θεατές
μα η πράξη όταν τελείωνε κι απόμενες μονάχος
αναρωτιόσουν θλιβερά ποιός να 'σαι θες.

Έργο η ζωή που παρακολουθούσες
πίσω απο σύρματα που ρίζωσες βαθιά
σαν τον τυφλό έβλεπες, όσο κι αν κοιτούσες
τα σκουριασμένα σου, που έμπηγες, καρφιά

Άκυρο ρήμα το υπάρχω στο παιχνίδι
κι η αλήθεια αυτή να σε πονάει σαν χαστούκι
ν' ανήκω έλεγες, η μοναξιά ειν' άγριο φίδι
ανάγκη - εχθρός που όλο σε βούλιαζε στο λούκι

Καθρέφτης ένοχος, συνένοχος στην πλάνη
σβησμένη εικόνα γέρνει πάνω του η μορφή σου
ζητάει περίγραμμα να πάρει απ' την αγάπη
μα νικημένη παίρνει σχήμα απ' τη ζωή σου

Ερώτων θαύματα, αιώνων αυταπάτες
χωρίς τους άντεξαν μονάχα οι θεοί
κι εσύ να ορίζεσαι θνητά απ' τις αγάπες
και να λυτρώνεσαι μονάχα απ' το φιλί

Και ξάφνου αγρίμι γίνεσαι, θηρίο πληγωμένο
και αλυχτάς όπως ο λύκος την αυγή
ανάλγητα που ξόδεψες ως τώρα τη ζωή σου
που το σκοτάδι σου το βάφτιζες πρωί.

Σ' άναστρη νύχτα πια καρφώνεις τη ματιά σου
κι αδίστακτα ποιός ήσουν ακυρώνεις
αυθεντικών καιρών υπόσχεσαι το μέλλον
και με συνείδηση καινή, την ύπαρξή σου δικαιώνεις

[Ektor_S]

Τα στιχάκια σου με ταρακούνησαν. Τόση δύναμη!!
Μακάρι να μπορέσω να τους βάλω άξια μουσική. Μ' έστειλες με την αλήθεια τους

[Νερένια]

Πολύ όμορφο.
Κι ο πιο ...δυνατός (ποιητικά) στίχος : «κι εσύ να ορίζεσαι θνητά απ' τις αγάπες»

[pinelopi]

Τα στιχάκια σου με ταρακούνησαν. Τόση δύναμη!!
Μακάρι να μπορέσω να τους βάλω άξια μουσική. Μ' έστειλες με την αλήθεια τους

Το ταρακούνησαν δείχνει πως τα λόγια μπορούν να ''χτυπάνε στόχο'' κι ας είναι αέρας.


Σας ευχαριστώ για τα σχόλια 

[pimami]

ας παραμερίσουμε να περάσει η ποιήτρια.....
μια ερώτηση: τα "μπράβο" πώς μπορεί να κλέβονται κι όχι να κερδίζονται?
ή μήπως τελικά είναι το ίδιο?

[pinelopi]

μια ερώτηση: τα "μπράβο" πώς μπορεί να κλέβονται κι όχι να κερδίζονται?
ή μήπως τελικά είναι το ίδιο?

Όχι, δεν είναι το ίδιο.
Τα κερδίζεις όταν είσαι αυθεντικός.
Τα κλέβεις όταν η ''παράσταση'' είναι μια πλάνη.
Πιο ''σαφής'' δυσκολεύομαι να γίνω.
Ελπίζω να κατάλαβες

[SESHMASMENOS GIA DHMIOYRGIA KATA SYRROH]

Αρκετα καλο αν και υπαρχουν μερικα αδυναμα σημεια.
Συνεχισε!

[porky]

τα σκουριασμένα σου, που έμπηγες, καρφιά

παρα μα παρα πολυ καλο....δεν εχω να πω κατι αλλο...

[pimami]

μια ερώτηση: τα "μπράβο" πώς μπορεί να κλέβονται κι όχι να κερδίζονται?
ή μήπως τελικά είναι το ίδιο?

Όχι, δεν είναι το ίδιο.
Τα κερδίζεις όταν είσαι αυθεντικός.
Τα κλέβεις όταν η ''παράσταση'' είναι μια πλάνη.
Πιο ''σαφής'' δυσκολεύομαι να γίνω.
Ελπίζω να κατάλαβες

κατανοητό απόλυτα... ας μην παίξουμε με τις λέξεις. η κλοπή πάντα φέρνει κέρδη, αλλά το κέρδος δεν έρχεται πάντα από κλοπή. επομένως είναι θέμα καθαρής συνείδησης...
στο ποίημα αυτό μου άρεσε η εν λόγω φράση στα πλαίσια της αυστηρής αυτοκριτικής του ήρωά του για την διαδρομή του. τώρα στο μέλλον των αυθεντικών καιρών πόσο εύκολα έρχεται η λύτρωση?

Υ.Γ. το "μπράβο" μου το δίνω απλόχερα... το αν πρόκειται για κλοπή μόνο εσύ το ξέρεις...

[pinelopi]

τώρα στο μέλλον των αυθεντικών καιρών πόσο εύκολα έρχεται η λύτρωση?

Υ.Γ. το "μπράβο" μου το δίνω απλόχερα... το αν πρόκειται για κλοπή μόνο εσύ το ξέρεις...

Στο μέλλον των αυθεντικών καιρών προσμένει τη δικαίωση.
Η λύτρωση πιθανόν να την ακολουθεί ή να βρίσκεται και μέσα της.
Ένα ένα τα βήματα γιατί εύκολα δεν είναι.

Ευχαριστώ για το ''μπράβο'' σου.
Μείνε ήσυχος δεν σ' έκλεψε κανείς. 

[atzolina]

Μ' έστειλες με την αλήθεια τους

Δανείζομαι από τον Ektor_S,την παραπάνω έκφραση...γιατί πιστεύω πως τα λέει όλα !!!

[dio eleutherios]

δεν βρισκω λογια να πω.
πραγματικα πιστευω οτι οι συγκεκριμενοι στιχοι ειναι παρα πολυ καλοι.
δεν ξερω αν ασχολεισε με μουσικη αλλα προσπαθησε να βαλεις και λιγη μουσικη  .
αξιζει τον κοπο. καν' το για σενα.

[pinelopi]

δεν ξερω αν ασχολεισε με μουσικη

Δεν ασχολούμαι με τη μουσική παρά μόνο σαν ακροάτρια. Δυστυχώς 

[Jo.]

Synxaritiria kai apo mena
Mou aresei poly i glossa pou xrisimopoieis

[bill74]

Εμενα μου αρεσουν πολλοι αυτοι οι στιχοι.

 Οχι απλως δεν τους βρισκω εννοιολογικα αστοχους αλλα απεναντιας η νοηματικη συνοχη και συνεπεια που τους διακρινουν (κατα την ταπεινη μου γνωμη) αστραφτουν αυθεντικοτητα. Θελω να πω οτι διαβαζοντας τους μου μεταφερει συναισθηματα, μπαινω στο τριπ, δεν ειναι απλα ριμες, ή ομορφες λεξεις βαλμενες με ωραια σειρα αλλα εχουν αρχη, μεση, τελος, στοχο και πολυ νοημα.

Αγαπητε φιλε λιονταρι εκτιμω τη γνωμη σου και το γεγονος οτι παραθετεις την ειλικρινη σου αποψη.
Αν μου επιτρεπεις μονο να πω οτι κατα τη γνωμη μου δεν μπορεις να ορισει κανεις τι ΔΕΝ ειναι ποιηση και τι ειναι, αυτη ισως ειναι και μια απο τις μεγαλυτερες ομορφιες της.

Οπως επισης ιδεολογικα και κοινωνικα διαφωνω με το σχολιο  "Το "ανάλγητα" δεν είναι ανθρώπινο μήτε ποίηση"
Αν αξιζει να αγωνιζεται κανεις για κατι σε αυτη τη ζωη ειναι για να εξασφαλισει στον καθενα το δικαιωμα να θεωρει ανθρωπινο και ποιηση οτι γουσταρει!

Τελος δεν νομιζω οτι κανεις ειναι αναγκη να μιλαει μονο για τον εαυτο του. Μπορει να τα εχεις μια χαρα με την παρτη σου και ολος ο υπολοιπος κοσμος να σε χαλαει, να εχει αυτος το προβλημα και να μην μπορει να σε πεισει οτι το εχεις εσυ. Και απλα να θες να γραψεις για αυτο.

Καιρο ειχα να δω καλυτερους στιχους απο τους δικους μου (χοχο)

[Netgull]

Πάρα πολύ καλό! Keep writing!
Αλήθεια, αυτό το "ξάφνου..." κατ εσέ πραγματικά υπάρχει ή είναι άλλη μια "αιώνων αυταπάτη", ένα χολυγουντιανό χάπι-εντ;
I guess we ll never know...

Άστοχη λέξη το "ανάλγητα" .
Βέλος και σφαίρα στο κενό .
Επιθετική λέξη .
Μέσα στα σκοτάδια ο καθένας ψάχνει το φως .
Δεν είναι κακό να προσδοκάς το πρωί .
Κακό είναι να μην το ελπίζεις , να μην το περιμένεις .

Ανάλγητα = χωρίς πόνο.
Το πρόσωπο του ποιήματος, πέρασε τη ζωή του χωρίς πόνο, χωρίς κόπο, βαδίζοντας σε πεπατημένους δρόμους ή δρόμους που χάραξαν οι άλλοι γι αυτόν. Και ακριβώς δεν αναζητούσε το πρωί, "βάφτιζε" το βράδι πρωί για να μην μπει στη διαδικασία της αναζήτησης.
Σόρρυ για την ερμηνεία, προσωπική πάντα άλλωστε, απλά όταν μου λες ότι εννοιολογικά δεν στέκει, ορίστε μία ερμηνεία.
Επίσης το δεύτερο πρόσωπο γενικά μου αρέσει πολύ περισσότερο, ακόμα κι αν ο ποιητής αναφέρεται στον εαυτό του. Δίνει αμεσότητα. Εξάλλου διάλογο δεν κάνουμε με τον εαυτό μας;

[pinelopi]

λιοντάρι, παρ' όλο που δεν χρησιμοποιώ το α' ενικό πρόσωπο, μιλάω για μένα 

Bill74,  καλύτεροι στίχοι απο τους δικούς σου;
Αυτό πραγματικά με τιμά!!   

Netgull, γνωρίζω πως το ξάφνου (πάντα μιλώντας για το εντελώς απρόσμενο) μπορεί να συμβεί και δεν είναι χολυγουντιανό τέχνασμα.
Η ερμηνεία που δίνεις είναι πολύ πολύ κοντά σε ότι είχα στο μυαλό μου γράφοντας. 

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις.

[Ektor_S]

Απόψεις είναι αυτές.
Εμένα άστοχο εννοιολογικά δεν μου φάνηκε.
''Μίλησε'' με δύναμη και αλήθεια.

Το ''ανάλγητα'' είναι σκληρή λέξη αλλά υπαρκτή όπως και
η αναλγησία. Τι δεν είναι ανθρώπινο; Τι δεν είναι ποίηση;
Πως ορίζεται αυτό και απο ποιόν;
Υπάρχουν κανόνες;
Δε νομίζω.

Και μόνο που το συζητάμε το ποίημα αυτό έχει αξία, σε βάζει να σκεφτείς, να ''ψαχτείς'', να αναλύσεις.

pinelopi, και εις άλλα...ισάξια

[Βραζίλης]

Κάποιοι λένε οτι το σημαντικό δεν είναι ο προορισμός αλλά το ταξίδι... πρέπει όμως να ξέρεις που πηγαίνεις...

Μπράβο, ενδιαφέρουσα χρήση της γλώσσας, και σε μεγάλη έκταση ποιήματος.

[Autumn]

Μ' αρέσουν πολύ οι στίχοι σου. Πλούσιοι σε εικόνες και σε λεξιλόγιο. Δεν επαναλαμβάνεις λέξεις, που είναι καλό γιατί γεμίζει το ποίημα ερμηνευτικά.
Θα έλεγα όμως πως σε ένα ποίημα, είναι καλύτερα να υπάρχει μια κλίμακα συναισθήματος. Δεν δίνεις απαραίτητα μια κορύφωση, κι αν δίνεις, δεν είναι ιδιαίτερα εμφανής. Μην ξεχνάς, ότι αν αρχίσεις να περιγράφεις συναισθήματα με πολύ πάθος και δεν αλλάξεις τη ροή των συναισθημάτων(όχι απαραίτητα το ύφος) ως το τέλος, δεν υπάρχει μια κορύφωση. Δηλαδή σε ένα τέτοιο ποίημα που φανερώνεται μια σκληρότητα και ένας πόνος, ο αναγνώστης περιμένει σε κάποιο σημείο να εκραγείς, να ξεσπάσεις. Σ'αυτό το ποίημα, το συναίσθημα είναι μεν δυνατό, αλλά είναι και αρκετά στάσιμο. Καλές είναι οι δυνατές οι λέξεις, αλλά στα κατάλληλα σημεία για να μην κουράζουν τον αναγνώστη.

[Modmor]

'Σ' άναστρη νύχτα πια καρφώνεις τη ματιά σου
κι αδίστακτα ποιός ήσουν ακυρώνεις'

Συγχαρητήρια.

                     ,Modmor

[pinelopi]

... σε ένα τέτοιο ποίημα που φανερώνεται μια σκληρότητα και ένας πόνος, ο αναγνώστης περιμένει σε κάποιο σημείο να εκραγείς, να ξεσπάσεις. Σ'αυτό το ποίημα, το συναίσθημα είναι μεν δυνατό, αλλά είναι και αρκετά στάσιμο.

Πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί αυτό.
Παρ΄όλο που θεωρώ ότι υπάρχει αυτή η ''κορύφωση''
στα δυο τελευταία τετράστιχα, προφανώς δεν ήταν αρκετά δυνατή συναισθηματικά.
Δεν κατόρθωσα ,τουλάχιστον , να ''περάσω'' αυτήν την φόρτιση.
Κρατώ την παρατήρησή σου για τις επόμενες προσπάθειες 

Σας ευχαριστώ 

[Autumn]

Ανυπομονώ να δω κι άλλη δουλειά σου, pinelopi, είμαι σίγουρη πως έχεις πολλά να δώσεις. 

[alex68]

Ανάβουν φώτα στην σκηνή της διαδρομής σου
Κομπάρσων ρόλοι που μοιράστηκαν τυχαία
Θαμμένα όνειρα ουρλιάζουν ξεσκισμένα
κι ο χρόνος θέατρο που έπεσε η αυλαία

..

Καθρέφτης ένοχος, συνένοχος στην πλάνη
σβησμένη εικόνα γέρνει πάνω του η μορφή σου
ζητάει περίγραμμα να πάρει απ' την αγάπη
μα νικημένη παίρνει σχήμα απ' τη ζωή σου

....

Σ' άναστρη νύχτα πια καρφώνεις τη ματιά σου
κι αδίστακτα ποιός ήσουν ακυρώνεις
αυθεντικών καιρών υπόσχεσαι το μέλλον
και με συνείδηση καινή, την ύπαρξή σου δικαιώνεις

η αρχη και το τελος ειναι η ματια στην αναστρη νυχτα (αχ αυτος ο χρονος) ,λεω ο πτωχος κι αυτα τα πισωγυρισματα πονανε πολυ πονανε λεονταρη!!!
γεια σου ωρε λεονταρη νασαι παντα καλα με τις αιχμηρες κριτικες σου, αν λοιπανε κι αυτες...
... ο καθρεφτης ειναι η αντιστροφη της εικονας ,κατα την αποψη μου , και η αντιληπτη αναλγησια ειναι που  φερνει τον πονο λεονταρη ,ετσι το καταλαβαινω προσωπικα δηλ...

εεεε μετα απο τοσο καιρο ειπα να γραψω και γω κατι τις ο πτωχος

γεια θου πην φιλικα φιλακια  εγραψεθ!!!

[pinelopi]

Δεν είναι παρεξήγηση, λιοντάρι, αλίμονο 

Ήρωας του ποιήματος είναι ο άνθρωπος και όχι ένας άντρας ή μια γυναίκα.
Δεν θέλησα να προσδιορίσω φύλο επίτηδες.
Με αυτόν τον τρόπο μπόρεσα, κατά την γνώμη μου,
να εκφράσω καλύτερα και πιο δυνατά τη ''διαδρομή''
της σκέψης και των συναιθημάτων μιας αυτοκριτικής ζωής.
Κάποιες νοητικές και ψυχικές διαδικασίες υπάρχουν & λειτουργούν
ανεξάρτητα του φύλου.

Η γυναικεία ή η αντρική ιδιότητα έπεται της ανθρώπινης, έτσι δεν είναι;

Σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου , πάντα κάτι μαθαίνω από αυτά