ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ 1
Σε μια κούπα με καφέ, η σκέψη μου χωράει
γουλιά-γουλιά και ο καφές γίνεται κατακάθι
η κάθε σκέψη που περνά και μια άλλη γεννάει
κι αν είναι απόλαυση ο καφές η σκέψη ειν αγκάθι!
Τραγούδια φτιάχνω κι απορώ
πώς είναι γεννημένα?
Στο κατακάθι του καφέ
είναι καλά κρυμμένα!
Μες του τσιγάρου τον καπνό, η σκέψη μου πλανιέται
λίγο αέρα καθαρό η σκέψη μου ζητάει,
κάθεται μόνη, ξενυχτά, πονά και δε μιλιέται
για κάποιον έρωτα παλιό που πίσω δεν γυρνάει...
Οι έρωτες είναι ζωντανοί
και δεν γνωρίζουν χάρο
γυρεύουν σώμα και μορφή
σε κάθε μου τσιγάρο!!!
Δ.Μ. Καλαμάτα, 21/10/2004