Atzolina, η ροή της σκέψης είναι αυτή που είναι ακόμη πιο απλούστερη απο το θέμα. Είναι τόσο απλή και πεπατημένη, που απορώ που σε μπέρδεψε... Μέχρι και κοινότυπη θα μπορούσα να πω πως είναι βρε πουλάκι μου... Όλο κι όλο τρεις στιγμές απεικονίζει...
Τη στιγμή που σκέφτεσαι πόσα μπορεί να ξεχνάς (παρά τη θέλησή σου), απο κάποιον άνθρωπο που έχει φύγει, τη στιγμή που συνειδητοποιείς πως όσα μένουν είναι μια φωτογραφία πάνω σ' ένα γραφείο κι ο ήχος ενός γέλιου στη θύμησή σου, και τέλος τη στιγμή που υπόσχεσαι πως όσο το μπορείς, κι όσα μπορείς, θα τα κρατήσεις στη μνήμη σου, γιατί την αγάπη που είναι ένα με σένα, δε μπορεί να στη στερήσει κανείς, ούτε κι αυτός ο πανδαμάτωρ χρόνος....
Λοιπόν, που είναι η μπερδεμένη και με δύσκολη ροή σκέψη, η σύγχυση, και η αταξία;
KATERINIOTHS και Βασίλης, δε θεώρησα πως θα μπορούσε να μελοποιηθεί, αφού δεν έχει μέτρο και ρίμα... Δέκα γραμμές στο περιθώριο μιας σελίδας ήταν...δεν πήγαινε για μελοποίηση.
Να είστε όλοι καλά.
Giteana