Νυχτια θολη και χολερη,καμπος χωρις λουλουδια
δεντρο ξερο και κιτρινο,λιγη βροχη προσμενει
νερο γλυφο και φως αχνο
μια σταλα ηλιου κι ουρανο
Πνοη ζωης και λυτρωση πονωντας περιμενει.
Και αν ξημερωσει η αυγη και με λαχταρα βρεξει
Και καθαρισει ο ουρανος κι ο ηλιος ξεμυτισει
πρασινα φυλλα θα γευτει
για μια στιγμη θα αναστηθει
Ριζες βαθειες και δυνατες το χωμα θα γεμισει.
Μα κι αν τα φυλλα πυκνωσαν και ο κορμος θεριευει
η νυχτα κι αναβροχια θα το ξαναματωσουν
Φυλλα δεν θα 'χει στα κλαδια
Οι ριζες του ομως παν' βαθεια
Χρωμα ζωης και ονειρα θα το ξαναφορτωσουν.
