Το Σύμπλεγμα

[Anastasis]

Το Σύμπλεγμα                    (3/3/2003)


Του μέσα μου το σύμπλεγμα με τρώει
Και μέρα με τη μέρα παίρνει μπόι.
Σε ψυχολόγο πήγα να το δώ,
Μα είναι λέει τα μάλα ισχυρό.

Και θέλει ναι και σώνει και καλά
Ποιήματα να γράψει επικά.
Βρε κάτσε, εγώ του λέω, στα καλά σου
μα κείνο μου απαντάει, εσύ δουλειά σου.

Πιάσε την πέννα αλλιώς θα σε τρελάνω,                                                                                   
στην ποίηση αστεία εγώ δεν κάνω
το γένος μου γνωστό, αριστοκρατικό
και κόμπλεξ τ’ όνομα μου το καλλιτεχνικό. 

Παίρνω την πέννα και χαρτί
Κι ακούω τον μεγάλο ποιητή
που υπαγορεύει τις αρλούμπες.
Η πέννα,   εγώ κι αυτός  το τρίο στούτζες.

Και φτάνει η δύσκολη στιγμή.
Το καλλιτέχνημα ζητάει υπογραφή.
Υπόγραψε εσύ μου λέει να κάνεις φήμη
Ω Θεέ μου ,γιατί η καλοσύνη;

[Βραζίλης]

Πολή καλή ιδέα της προσωποποίησης μιας εσωτερικής ανάγκης για γράψιμο (όπως και να τη λένε αυτή). Πράγματι, μερικές φορές μας τριβελίζουν το μυαλό και θέλουν να εκφραστούν.

[Autumn]

Ενδιαφέρον.. Απλό και με σύγχρονες φράσεις καθημερινότητας.. Μου άρεσε 

[pimami]

Τα ποιητικά συμπλέγματα
ανάβουνε τα αίματα
και ξέρω φίλε αρρωσταίνεις
όταν λευκή σελίδα πετυχαίνεις
κι αν του τσιγάρου σου ο καπνός σου κάνει σήματα
ξέρω το χέρι σου σε τρώει να γράψεις ποιήματα.
Στην πάθησή μας η επιστήμη πάει πάσο
και στο μανίκι η εμπνευσή μας μοιάζει με άσσο...
Ένα σου λέω και να μην το προσπεράσεις:
"πάντα να γράφεις γιατί είσαι ο Αναστάσης...."
Κι αν το κεφάλι μου μυαλό δεν έχει δράμι
πάντα θα γράφω γιατί είμαι ο pimami......

[Anastasis]

Δι αυτού του τρόπου κριτική
στους στίχους μου δεν ξαναείδα.
Μου άρεσε,στο λέω ,όμως πολύ
οι στίχοι σου σαν πυγολαμπίδα.

Ανάψαν μέσα μου φωτιές
των στίχων γαιτανάκι θα χορέψω
μα έχω να φάω απο χτες
στο υπόσχομαι τ' απόγευμα θα επιστρέψω.
 

[CHCOME]

Δεν μπορώ να πω.
Μου άρεσε για αυτό που θελει να εκφράσει.Έχει πιο πολύ Αναστάση σε κάθε του ανάσα ( παρα κάποιον άλλον).

[alex68]

κι όμως στα έξωθεν το έσωθεν ζητάει
να βγει και να προβάλει το μέγιστο του κάλλος
κι αυτό σαν το ΖΟΡΟ εκδικητής μεγάλος
στο άδικο στο δίκαιο την άτιμη τιμή ξαναγυρνάει
αφήνοντας  την ίδια και αιώνια υπογραφή
ανώνυμου στο πλήθος εραστή και καλλιτέχνη
που έχει την καρδιά με πέννα σμιλεμένη
με λόγο τραγικό  και επικό σε λυρική σκηνή…μπλα μπλα

ουφ κουράστηκα αλλά είχα καιρό να γράψω εδώ  
 γεια σου Αναστασ το όνομα σου ταιριάζει με τα τα δημιουργήματα σου

pimami δηλ ο τόνος μπαίνει στο ..ma..??

[pimami]

alex68: εγώ τουλάχιστον έτσι το έχω συνηθίσει από τον δάσκαλό μου...