Μητρώο βεβαρημένο ,
στο απροχώρητο .
Τατού τα στίγματα σού έχουν κεντήσει .
Κορμί φρακαρισμένο
στ αδιαχώρητο .
Στα εγκαίνιά του η τρέλα είχε μεθύσει .
Στο πλάι σου ξαγρυπνάνε
ρουφιάνοι σαλπιγκτές ,
καρτέρι ως το στερνό σου σιωπητήριο .
Μπουλούκια σε τρυγάνε
νυχτόβιοι πειρατές .
Η σάρκα σου ευλογία και καθαρτήριο .
Σιγούν οι μετρονόμοι
κι ο ήχος σε ρεπό ,
στην ύστατη , εναγώνια εκπομπή σου .
Σού ζήτησα συγγνώμη
μιά νύχτα στο ντεπό
κι αντάμωσα το βλέμμα της αβύσσου .
Λαθραίες συνυπάρξεις
πτηνών κι υδρόβιων
στού νού σου τις ρωγμές , σ ανόσιες στύσεις .
Τον κόσμο πως ν αλλάξεις ,
μέσω κοινόβιων
με όσες σε σαλτάρουν παραισθήσεις .
Σάρκας σακατιλίκι
κι ανθούσα φρόνηση
Ακόμα κι όταν έρπουμε , πετάμε .
Μ άγριο νταβαντζιλίκι
καί περιφρόνηση
τους εαυτούς μας στα πορνεία πουλάμε .
Ανάλγητα συμβάντα
κι αιτίες τυχάρπαστες
με απόχρωση της ώχρας σ έχουν ντύσει .
Αλώθηκαν τα πάντα
κι οι αυγές σου ανάρπαστες .
Απάνω σου έχει ο Χάρος επενδύσει .
Αλώβητοι τραβάμε
σε δρόμους γυρισμού ,
εκεί πού οι τροχιές μας ξεκινάνε .
Σου είπα πως το φοβάμαι
το φως σου , τού εθισμού
και μούπες πως νυχτώνει όπου να 'ναι .
Σπήλιος
