Φυσικά έχετε δίκιο όσοι επισημάνατε ότι θα πρεπε να ΄τον συστήσω πρώτα, αλλά επειδή υπήρχαν ήδη θέματα για τον Χαρούλη, φαντάστηκα ότι όσοι τον ξέρουν θα ενδιαφερθούν..
Λοιπόν, δεν υπάρχουν και πολλά να πω, γιατί είναι αρκετά νέος στο δισκογραφικό χώρο.
Ο Γιάννης Χαρούλης λοιπόν, που γεννήθηκε και ζούσε-μέχρι πρότινος, γιατί φυσικά αναγκάστηκε να έρθει Αθήνα- σε ένα χωριό έξω από τον άγιο Νικόλαο Κρήτης, τα ΈΞω Λακκώνια, είναι ο νεαρός τραγουδιστής που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κοινό με την παρότρυνση του Χρήστου Θηβαίου , στη συναυλία- αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη που έγινε πριν 3 χρόνια στο Λυκαββητό από το περιοδικό Δίφωνο. Βγήκε με το λαούτο του και είπε δύο τραγούδια και έγινε χαμός. Βλέπετε, για όσους δεν τον έχουν ακούσει, η φωνή του έχει μια συγκλονιστική ομοιότητα με αυτή του Ξυλούρη, χωρίς να τον μιμείται. Τότε ήταν μόλις 21 ετών.
Αμέσως μετά, τον προσέγγισε ο Μιχάλης Κουμπιός και τον σύστησε στον Μιχ. Νικολούδη και έτσι έγινε ο δίσκος "Γύρω μου κι εντός", που πήρε πολύ καλές κριτικές. Πιο γνωστό είναι το "Παλιό τραγούδι" και το "έλα πάρε με". Ακολούθησαν εμφανίσεις με τη Μελίνα Κανά στα 13 Φεγγάρια, μόνος του στο Χαμαμ (λαικό προσκύνημα από φανατικούς φίλους-πήγα και δεν το πίστευα!) και τώρα με τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη στο Δίπλα στο Ποτάμι. Παίζει λαούτο και στο χώρο έχει τη φήμα πολύ σεμνού παιδιού, που δεν εχει καβαλήσει καθόλου το καλάμι..
Αυτά εν ολίγοις..
