"Παρακάλι"
Είχες τη γεύση του Νοτιά
κι είναι τα χείλια μου αρμυρά
γιατί σ' είχα φιλήσει.
Είχες το χρώμα της βροχής
κι εγώ ένα μαύρο σύννεφο
που σ είχα κουβαλήσει...
Για την βροχή μη μου μιλάς
μου είχες πει και πάλι...
Δε σ άκουσα και βράχηκε
κι αυτό το παρακάλι!
Μάτια που γίναν ποταμός
κι εγώ γελώ στις εκβολές
μια μέρα του χειμώνα.
Έχω έναν έρωτα γυμνό
ντυμένο μόνο λέξεις
σε φανερή κρυψώνα...
Τον έρωτά μου μην πουλάς
σ ένα φτηνό παζάρι,
αυτά που νιώθω έχω για βιος,
κάνε μου αυτή τη χάρη!!!
Φθινόπωρο 2004, Καλαμάτα. Δ.Μ.