ήταν ένα βαρετό απόγευμα... πήγαινα πρώτη γυμνασίου.κοπροσκύλιαζα κλασικά με ένα φίλο μου και πάμε σπίτι του και μου λέει η αδερφή του με μια φίλη της έχουμε μια κασέτα Metallica θέλεις να ακούσουμε? μέσα της λέω. (εγώ άκουγα πακωσταντίνου, μωρά στη φωτιά, Σηδιρόπουλα και τέτοια)χώνει πρώτα το Nothing else matters και λέω κοίτα καλή φάση. αυτή και η φίλη της καραγούσταραν... εγώ το σκεφτόμουν ... ωραία μελωδία.... και μετά κάει το solo του Hammet στο τέλος και αρχίζω και κολάω... αφού ακούσαμε όλο το black album αντιγράφω την κασέτα και την μελετούσα σπίτι μου.(η κασέτα ήταν αφθεντικιά με εξώφυλο, με lyrics και όλα τα συναφή) καραγούσταρα!
οπότε άρχισα να ψάχνομε.πήγαμε με τον ίδιο φίλο μου στο σπίτι του ξαδερφού του (που είχε μια βιβλιοθήκη γεμάτη με αυθεντικές κασέτες από Metallica, Megadeth (το Youthanasia το πρώτο που άκουσα από αυτούς) κ.τ.λ. και δανιζόμασταν κασετούλεσ αντιγράφαμε και ακούγαμε κυριλέ. στην δευτέρα γυμνασίου έκανα ένα διαλειματάκι από τον σκληρό ήχο για να επιστρέψω στο ελληνικό rock και punk αυτή τη φορά.στην τρίτη γυμνασίου συνάντισα τυχαία στα αγγλικά που πήγενα έναν παιδικό μου φίλο.συζήτηση στη συζήτηση ήρθε και η ώραγια τη μουσική... αυτός Sabbath, Metallica, Blind Guardian και πάρα πολύ Manowar. εγώ και metal και ελληνικό rock.αρχίσαμε κάναμε παρέα και μου γνώρισε την μουσική των Guardian(Tales From The Twilight World η πρώτη δισκάρα που άκουσα και κόλισα) και των Sabbath(ο πρώτος δίσκος που άκουσα και κόλισα ήταν ο Tyr. άγνωστος σε πολύ κόσμο αλλά για μένα ο καλήτερος τους.είναι και μουσικά ανώτερος πολλών άλλων που θεωρούντε κοριφή από το ίδιο συγκρότημα.έχει και ένα concept γ**άτο)... και με τον καιρό μαζί μαθέναμε όλο και περισσότερα γιαυτή τη μουσική.κλασική παρέα το Hammer και οι βόλτες στα δισκοπολία μετά τα αγγλικά.
με τον καιρό άρχισε και η ανάγκη μου να θέλω να μάθω πιο πολλά για το metal οπότε ένα από τα ονειρά μου ήταν να πάρω μια Stratocaster.και κλασικά σκευτόμασταν να φτειάξουμε ένα γκρουπάκι.αυτό βέβαια ήρθε σαν project πριν 2 χρώνια (και πριν 4 χρώνια πείρα κιθάρα... Washburn αλλά rockaδικη σαν την Stratocaster (καμία σχέση ακουστικά όμως
)) αλλά δεν βρισκόμαστε συχνά πια λόγο υποχρεώσεων (δουλειά,σχολή κ.τ.λ.).κρύμα... anyway...
μετά μετακόμισα εγώ και χαθήκαμε πάλι και μέχρι το πρώτο έτος της σχολής μου άκουγα κανονικά metal. μετά δεν ξέρω το πως και το γιατί μου ήρθε η επιθημία να ψάξω τη μουσική σε όλα της τα φάσματα. και ξεκίνησα να ακούω prodigy, μπιτακια,hiphop,lowbap κ.τ.λ. (βέβαια η ετία για τα δύο τελευτέα ήταν μια κοπέλα
) anyway μετά από κανα χρώνο(ή μάλλον ούτε χρώνο) αποχής νοστάλγισα να ακούσω λίγο overdrive,λίγο tapping, λίγο δίκαση, λίγο ουρλιαχτό και τα ρέστα. και όλος τυχαίος ξανασυναδιέμαι (διαδικτιακά και εντελός κουφά) με τον παλιό μου παιδικό φίλο.και αρχίζουμε πάλι μαζί να ψαχνόμαστε πιο βαθιά στα μεταλικά μονοπάτια.(βέβαια αυτός ήταν πολύ μπροστά αλλά δεν άργισα να τον φτάσω πάλι
μιας και οι ιδέες μας συμπίπτουν).
Από όλο αυτό το ταξίδι που διανίω ακόμα κέρδισα πάρα πολλά και χέρομε που γνώρισα και κατάλαβα πόσο ψεύτικη και πλαστική μπορεί να είναι μια μουσική και τι ρόλο βαράει αυτό το θηρίο που την παράγει και λέγεται μουσική βιομηχανία (και κατ' επέκταση τα $$$$$$). το συμπέρασμα μου από αυτές τις μουσικές μου αναζητήσεις πάντως είναι ότι η πραγματική μουσική είναι η κλασική μουσική.(που άκουγα κατα καιρούς, όπως και ρεμπέτικα που τα θεωρό σαν το old school heavy metal της χώρας μας
).τόση πληθόρα συναισθημάτων και μελοδιών δεν έχω συναντίσει πουθένα αλλού (εκτός από το metal βέβαια μετά την κλασική μουσική). και χωρίς να υπάρχουν λόγια και effects και τα σχετικά.
Υ.Γ.1. καλά έγραψα πολά αλλά το ευχαριστήθηκα.
Υ.Γ.2. Η ιστορία της μουσικής ζωής μου με λίγα λόγια μέχρι σήμερα... τι σας νοιάζει εσάς θα μου πείτε.... αλλά εγώ γούσταρα που τάγραψα
Υ.Γ.3.ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ ΠΡΟΣ
Candlemass: Επειδή και φίλος μου είναι μια του metal και μια του νταλκαδοσκυλάδικου (άτιμες γυναίκες
) έχω τεράστια απορία πως μπορείτε να ακούτε τέτοια πράγματα και να σας συγκινούν... από τη στιγμή που το metal-rock έχει και τον νταλκά του.
Υ.Γ.4. Πολλά έγραψα δεν έχει άλλο Υ.Γ.
