ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ
Ήταν ένας γάιδαρος, με μεγάλα αυτιά,
τ’ άρεσαν, τα ψέματα, τ’ άρεσαν τα «θα».
Στο μυαλό, του κόλλησε, για να κυβερνήσει.
«Οι άλλοι, είναι χειρότεροι. Ειμ’ η μόνη λύση»!
Στο μπαλκόνι, ανέβηκε, ούρλιαξαν, τα πλήθη,
έτοιμα ν’ ακούσουνε, κι άλλο παραμύθι.
Άνοιξε το στόμα του, για να τους τυλίξει.
Τόση πρόβα έκανε, μόνο να γκαρίξει!
Τελικά, ο κυρ γάιδαρος, πήρε τα πρωτεία.
Πάλι ο κόσμος έκατσε, στο ένα απ’ τα τρία!
(Ρ)
Γεια χαρά σου, γάιδαρε, είσαι πρώτη μάρκα.
Εύκολα τον έπιασες, το λαό, μαλ**α!
Το χρειάζεται ο λαός, φαίνεται πως το’ χει,
να του βάζει ο γάιδαρος, από κείνη, πο’ χει!
(Μ/Ρ)
Ήταν ένας γάιδαρος, μα ήρθανε καμπόσοι.
Τα χορτάρια, που’ φαγαν, ποιός θα τα πληρώσει;
