Μετά από καναδυό ακροάσεις, αρχίζει να γίνεται φανερή και η δουλειά και η ποιότητα των στίχων του kostaskapa, που μας είχε δώσει ήδη μερικά πανέμορφα δείγματα και σε αυτό το φόρουμ (και πολύ δυστυχώς τον χάσαμε τώρα τελευταία). Οι στίχοι πραγματικά ξεχωρίζουν από τα συνηθισμένα "γιατί έφυγες και με άφησες και είμαι μόνος μου", και σου μένουν στο μυαλό τραγουδώντας τους, χωρίς να φεύγουν και ξεχνιούνται την επόμενη στιγμή, όπως σε πολλά άλλα τραγούδια που ακούμε.
Η φωνή του Γρηγόρη είναι σταθερή, φυσική και προσεγμένη, αν και πιστεύω ότι αν την ζόριζε περισσότερο, θα είχε να δώσει πολύ περισσότερα... Προσωπικά, αν ήμουν πρωθυπουργός (συγγνώμη... δημιουργός) του δίσκου, σε μερικά τραγούδια θα πρόσθετα και μια γυναικεία φωνή. Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα ακούγοντας το "Απλά και μπερδεμένα", που έδωσε και το όνομά του στο δίσκο, και που τραγουδιέται σε ψιθυριστό/μουρμουριστό στυλ, φαντάζομαι το τραγούδι σε εντελώς διαφορετικό στυλ, να το τραγουδάει μια γυναικεία φωνή "καμπάνα"...
Τραγούδια που μου άρεσαν περισσότερο: Το "Άβατο", που ανοίγει το δίσκο, με το επιβλητικό και ελαφρά ανατολίτικο στυλ του, οι "Υποθέσεις", γιατί σε παρακινούν να τις χορέψεις, και το "Απλά και μπερδεμένα" (με ή... χωρίς την Τσαλιγοπούλου
).
*ΤΟ* τραγούδι του δίσκου είναι όμως για μένα το τελευταίο, η "Νέα Κιβωτός", ίσως γιατί έχω αδυναμία στις παιδικές χορωδίες (ναι, έπεσα με μεγάλη μου χαρά στην καλώς εννοούμενη "παγίδα" της παιδικής χορωδίας σε αυτό το τραγούδι και το ευχαριστήθηκα), αλλά και για τον ευρηματικό στίχο του.
Εύχομαι στον Γρηγόρη καλή επιτυχία και καλή τύχη στην προσπάθειά του αυτή, γιατί όλοι πολύ καλά ξέρουμε ότι πολλές φορές η επιτυχία ενός δίσκου δεν εξαρτάται μόνο από την ποιότητα των τραγουδιών του, αλλά πολλές φορές παίζουν μεγάλο ρόλο πολλοί άλλοι περισσότερο ή λιγότερο αξιοκρατικοί παράγοντες, που διπλωματικά συνοψίζονται με τη λέξη "μάρκετινγκ"...
Συνοψίζοντας: Ένας σοβαρός και προσεγμένος, καθαρόαιμος ροκ δίσκος, με καλό ελληνικό στίχο, μακριά από εύκολες και εύπεπτες λύσεις.
Θα κλείσω με ένα απόσπασμα από τη "Νέα Κιβωτό":
Της νέας κιβωτού ιδού κατάλογος δειγμάτων
που απ' τη νέα θα σωθούν πλημμύρα των πραγμάτων
Θα είναι ο δικηγόρος που φονιά θα 'χει γλιτώσει
κι ο δικαστής που μέσα τον ζητιάνο θα 'χει χώσει
Θα είναι κι ο γιατρός που με μισό σε βλέπει μάτι
και θα 'χει κάνει φάκελο τον όρκο του Ιπποκράτη
(...)
Δημόσιος υπάλληλος με γάιδαρο δεμένο
ν' αδιαφορεί για όλους που τον έχουν πληρωμένο
Ο γείτονας που γι άλλους φέρνει την αστυνομία
μα τη δική του κάνει στα κρυφά παρανομία
(...)
Της νέας εποχής εκπρόσωπος κι εσύ, τα βλέπεις με καρδιά μισή
Η ελπίδα είμαστε εμείς κι αν στ' όνειρό μας μπεις, το φως που βλέπουμε θα δεις
