Πριν καποιο καιρο μπηκα τυχαια σε ενα chat και μου μιλησε ενας αντρας,μουσικος.. Μου ειπε οτι εχει καρκινο και θα πεθανει σε λιγες μερες (ισως εχει ηδη σβησει). Δεν τον γνωρισα καν αλλα μου εδωσε ενα χαμογελο και με εκανε να κοιταξω τη ζωη αλλιως. Μου ζητησε και του υποσχεθκα να γραψω κατι για εκεινον οταν θα εχει πια φυγει και
θελω να το μοιραστω μαζι σας..
Δημητρη,αλητη...για σενα ειναι αυτο...ελπιζω να το ακουσεις απο εκει ψηλα
Γράφω ένα τραγούδι απόψε
το πιο όμορφο απο όλα ως εδώ
μοιάζει με λουλούδι,νιώσε
όλα όσα θέλω να σου πω
Δε σου μίλησα ποτέ για τη ζωή μου
κι όμως είμαι καθυσμένη τώρα εδώ
λόγια που δε γνώρισα ποτέ μου
μ'έχεις βάλει να σου τραγουδώ
Πήρες την κιθάρα σαν με είδες
άρχισες να παίζεις τον σκοπό
έβγαζαν τα μάτια σου αχτίδες
κι έμεινα εδώ να σε κοιτώ
Κοίταζες με ένα παράπονο τον κόσμο
χάρηκες σαν μ'άκουσες κοντά
γύρισα και ρώτησα το λόγο
είπες πως θα φύγεις μακρυα
Δάκρυα στα μάτια μου κυλήσαν
ήρθες και τα σκούπισες εσύ
είπες πανε αυτά τωρα χαθήκαν
πρέπει να κοιτάς παντα Εκεί
Άνοιξα τα μάτια για να δω
είπες να μην χάσω την ελπίδα
μ'έκανες και πάλι να χαμογελώ
κι όμως ξέρω οτι ποτέ μου δε σε είδα
Είπες θα με βλέπεις απο εκεί ψηλά
κι εγώ υποσχέθηκα ποτε να μην ξεχάσω
θυμάμαι τώρα τη ματωμένη σου καρδιά
κι ακομα περιμένω να πετάξω...
