Σας συστήνομαι με κάτι σαν κι αυτό
Το μονοπάτι διάβηκα και βρήκα σταυροδρόμι
το 'να στα ουράνια πήγαινε και τ' άλλο για τον Άδη
κρινάκια κάτασπρα στη μια,στην άλλη ιτιές που κλαίνε
πήρα και γω το εύκολο,που το 'χω συνηθίσει
κι είχα παρέα τις ιτιές που γέρνουν προς τη Δύση.
Και σκύψαν κι άλλο οι ιτιές,χαϊδεύαν τα μαλλιά μου
σκουπίσανε το δάκρυ τους και πήραν τα δικά μου.
Καιρό είπαν είχαν για να δουν κάποιον να τις διαλέγει
μπροστά στα κρίνα τα λευκά,ο πόνος περισεύγει.
Και πριν προλάβω για καλά στα πίσω να βαδίσω
με πήραν όλες αγκαλιά τον Άδη να γνωρίσω
κι ήταν ωραίος ο άτιμος με τις ιτιές στο πλάι
τα κρίνα με μιας ξέχασα κι έκατσα να με φάει.
Το μονοπάτι διάβηκα και βρήκα σταυροδρόμι
το να στα ουράνια πήγαινε και τ' άλλο για τον Άδη
κρινάκια κάτασπρα στη μια,στην άλλη ιτιές που κλαίνε
πήρα και γω το δύσκολο να δω αν κάτι αλλάξει
δώσαν τα κρίνα δυο φτερά μπας κι η ψυχή πετάξει
Και πέταξαν τα κρίνα,χαϊδεύανε τ' αυτιά μου
κι ήταν δική τους η χαρά μαζί με τη δικιά μου.
Καιρό είπαν είχαν για να δουν νέον τόσο ωραίο
που να αντέχει εκεί ψηλά με ύφος θαραλλέο.
Και πριν προλάβω για καλά στη γη για να πατήσω
με πήραν όλα συντροφιά τον ουρανό ν' αγγίξω!
κι ήταν ωραίος ο άτιμος με τα κρινάκια πλάι
και τις ιτιές τις ξέχασα και να σου ο Άδης πάλι...
Ιωάννης Μαλεζάς