Ρε συ λιοντάρι (αν και κινδυνεύουμε να μας κάνεις μια χαψιά) ο έρωτας είναι κάπως... ροζ για στίχους (οκ, διαφωνώ ως προς το γενικευμένο συμφωνώ όμως στο ότι πρέπει να αποδοθεί πρωτότυπα γιατί πήξαμε στα ίδια και στα ίδια), τα ναρκωτικά πάλι δεν είναι θέμα που πρέπει να αγγιξουμε ούτε και αυτό σοβαρό (αν και είναι κοινωνικό το θέμα). Τι ακριβώς πρέπει να γράφουμε κατα τη γνώμη σου; (μου φάνηκε ότι κάτι σωστό πήγες να αφήσεις να εννοηθεί στην αρχή αλλά ή εγώ δεν καταλαβαίνω ή εσύ έχασες το μέτρο για κάποιο άλλο λόγο). Και τι σημασία έχει τι είναι ο καλλιτέχνης (ο ποιητής , ο ζωγράφος κλπ) και ποιές είναι οι δικές του σχέσεις; Σημασία έχει τι είναι το έργο του , αυτό μας δίνει, αυτό μοιράζεται με τους άλλους, όχι τον εαυτό του. Μήπως έχεις μπερδευτεί λίγο; Γιατί με αυτά που διαβάζω μάλλον με πμ έπρεπε να μιλάτε με την Πηνελόπη και να μη μπλεχτούμε εμείς όλοι στην κουβέντα.
ΥΓ. Αν και πολύ αυστηρός με τους στίχους γενικότερα, να πω ότι δεν το βρήκα καθόλου ροζ το συγκεκριμένο ποίημα και καθόλου ερωτικό "παρατράγουδο" , απόρησα μάλιστα που το κατάλαβες ως τέτοιο.
