Σεπτέμβρης μαύρος και βαρύς
σάββατο μου θλιμμένο
η μέρα που συνάντησα
της μοίρας το γραμμένο
Επάνω στην αγάπη μου
σαν άνεμος γυρίζω
τον χάρο εγώ τον προκαλώ
δεν τον υπολογίζω
Εκείνος δεν παράκουσε
με προκαλεί και λέει:
Παιδί του άνεμου είσαι εσύ
μα εχω μάνα τη ζωή
και κάνει ότι λέω.
Σκύβω φιλώ την μηχανή
πατάω και το γκάζι
σαν άνεμος τον προσπερνώ
μα εκείνος δεν τρομάζει
Δίνει ρητή διαταγή
και αυστηρά προστάζει
στην αδερφή την μοίρα του
παγίδα να μου βάλει
Σεπτέμβρης μαύρος και βαρύς
σάββατο μου θλιμμένο
σε μια επικίνδυνη στροφή
της μοίρας το γραμμένο.
Για ολους αυτους που χαθηκαν αδικα....
