ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ !!!!

[alex68]

Όνειρο σμίγει μ' όνειρο και περπατούν αντάμα
μα έλα π' αλλού 'ναι τ' όνειρο κι αλλού είναι το θάμα...

(την περιμένω την κρασάτη ε;;; μην ξεχνιόμαστε! )

τα ονειρα που σμιγουνε σε σταυροδρομια ξενα
σαν δωσουνε τα χερια τους γινοντε θαμα ενα

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

όσες φουρτουνες και να ρθουν η σκεψη μου κλουθα σου
ισαμε να ξαναδω τ'ασημοβλεφαρα σου

απ'τις παλιες..

[kuiper]

Δε σου ζητώ να μ’ αγαπάς η αγάπη δε ζητιέται
γιατι' ναι αίσθημα κι’ αυτό που μόνο του γεννιέται.   

[kuiper]

Είναι φορές π’ αναζητώ της άνοιξης το χάδι
εδά που ο λύχνος μου έμεινε με δυό δαχτύλια λάδι.

Μα η καρδιά βροντοχτυπά στους πόνους μου γελάει
τις μπαλοτιές που έπαιζε θυμάται και ξεσπάει.

Παίξε μωρέ της πέρδικας μη τα’ χεις με το χρόνο
στο διάολο τα βάσανα ξέχασε και τον πόνο.
 

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

Παλεύω να 'βγεις απ' το νου, μα δε τα καταφέρνω
στο κάθε κτύπο τση καρδιάς, οπίσω σε γιαγέρνω.

 

[alex68]

Είναι φορές που της αυγής το χρώμα ξεθωριάζει
στα γέρικα τα μάθια μου γ-ή σβήνει καθώς λιάζει

Είναι φορές που της αυγής τo χρώμα ξεθωριάζει
σαν ξημερώνει η ζωή και στο κορμί βραδιάζει

[kuiper]

Τσι μπαλοτιές μου ξόδεψα να παίζω στους κοπρίτες
μα ο παλιός είναι αλλιώς έχει και δυναμίτες.

Πέταξα τον παλιό τσιφτέ και πήρα καραμπίνα
παίζω και πάλι στο φτερό και την περνάω φίνα.

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

πάω να πω άλλο όνομα και λέω το δικό σου
και με καταλαβαίνουνε πως έχω τον καημό σου

η μάνα μου με γέννησε δίδυμη με τον πόνο
κι ας λέει αυτή πως έκαμε ένα κοπέλι μόνο

[Μένια..]

Ρηνιώ μου, πατριωτάκι μου έρχομαι επιτέλους κι εγώ σε λίγες μέρες στην πατρίδα.


Δυο μάνες έχω εγώ

σε τούτο τον πλανήτη,

η μια ναι που με γέννησε

και η άλλη είναι η Κρήτη

[alex68]

να'τανε το κορμάκι σου εφτάζυμο καρβέλι
το ψίχουλο σου θα 'φτανε "ν αναστηθούν τα μέλη"
θε να σε ζύμωνα αργά στης νύχτας το μετόχι
και στης αυγής το φούρνισμα να μη μου λες το όχι....


θε να σε νότιζα κρασί τα χείλη να μεθύσω
να μεταλάβω το φιλί και να μην κάνουν πίσω
και τ άρωμα σου λάφυρο να το κρατώ προζύμι
για να ταίσει της ψυχής με ψυχουλάκι μνήμη...

[alex68]

δανεισμένες από τις "ανεμικές"

το ψεμα τω παραμυθιώ λένε πως δεν αξίζει
μα ποιός σε τέτοια ψώματα να ζήσει δεν ελπίζει

μπέσα δεν έχει ο έρωντας κι ας είναι παιχνιδιάρης
στα χερια ντου και βασιλιάς γίνεται διακονιάρης

του Κωστη Μανουρα

[alex68]

δεν είν αγάπη να πονάς μήτε πληγή στο μπέτη
μα'ναι χωρίς να μαρτυράς χαράς το καερέτι

[alex68]

ανεμικές

Αχι ξομπλιάστρα του σεβντά κι ανυφαντού του νου μου
εσύ ΄σαι που περαματάς τα πάθη του κορμιού μου

μέσα στα πρέπη και τα μη έχω πολλά θαμένα
εκειά τα μαυροφόρεσα κι όσα ποθώ για σένα

....
Βάλε το νου στην κεφαλή σαν θες να την ορίζεις
γυρεύεις ρόδο του Μαγιού μα βάσανα θερίζεις

του Κ.Μανουρά

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

πως να σιβασω τη καρδια να κρυψει τον σεβντα της
απου ξεγιβεντιστηκαμε με τα καμωματα της

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

το να πονεις και να το λες αυτος δεν ειναι πονος
μα να πονεις και να μην κλαις και να το ξερεις μονος

Απ' τα φτερά του παγωνιού θα φτιάξω μαξιλάρι
για να' χουν χρώμα τα όνειρα ο ύπνος σαν σε πάρει

[papous]

Τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις φίλους
μοιάζεις σκαρί χωρίς κουπιά, με σκύλο χωρίς ψύλους.

[papous]

Ζώον!!! Τι σε παντρεύτηκα? Ήμουν τελείως ηλίθια!
Το ξέρω, μα απ' την κάψα μου κρυβόταν η αλήθεια.

[alex68]

πιθανόν να έχει ειπωθεί σε προηγούμενη απάντηση άλλα κολλάει
με την δική σου παππού

τη μέρα που σε γνώρισα γιορτάζω κάθε χρόνο
γιαντα' χω μάθει στη ζωή να τον γλεντώ τον πόνο 

.
.
.
αρώστεια δεν φοβήθηκα μήδε εχθρό και πόνο
ένας με σκιάζει στο κακό ο εαυτός μου μόνο

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

Ζώον!!! Τι σε παντρεύτηκα? Ήμουν τελείως ηλίθια!
Το ξέρω, μα απ' την κάψα μου κρυβόταν η αλήθεια.

papou, με ποια λογικη περιλαμβανεις το παραπανω στις μαντιναδες;

μην τα ισοπεδωνουμε ολα..

[amfenster]

Ρηνούλα, αλήθεια είναι πως ο φίλτατος papous παρεκτρέπεται εκτός του (στενού) πλαισίου που οριοθετεί την έννοια «μαντινάδα». Κάθε προσπάθεια όμως να... φιμωθεί ο εν λόγω τροβαδούρος, θα με βρει κάθετα αντίθετη. Ως δικαιολογία για «αυθαιρεσίες» του είδους, θα χρησιμοποιήσω το εξής:

«Στο μετερίζι τσ’ ανθρωπιάς και τση τιμής το χρέος
εκεί θα στέκω ν’ απαντώ κι ας είμ’ ο τελευταίος!»

Γ. Καράντζης, 1945

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

Ρηνούλα, αλήθεια είναι πως ο φίλτατος papous παρεκτρέπεται εκτός του (στενού) πλαισίου που οριοθετεί την έννοια «μαντινάδα». Κάθε προσπάθεια όμως να... φιμωθεί ο εν λόγω τροβαδούρος, θα με βρει κάθετα αντίθετη. Ως δικαιολογία για «αυθαιρεσίες» του είδους, θα χρησιμοποιήσω το εξής:

«Στο μετερίζι τσ’ ανθρωπιάς και τση τιμής το χρέος
εκεί θα στέκω ν’ απαντώ κι ας είμ’ ο τελευταίος!»

Γ. Καράντζης, 1945

παραθυρού..μαλλον παρανοησες.
η δικη μου παρατηρηση δεν αφορα την.."φιμωση" του οπως λες,αλλα την ατυχη παραθεση του διστιχου στιχουργηματος στις μαντιναδες. το παραδεχεσαι κι η ιδια. τοτε..γιατι τον δικαιολογεις εκ μερους του;

εαν επροκειτο περι φιμωσης θα ειχα σχολιασει και το αμεσως προηγουμενο στιχουργημα του, το οποιο οντως ειναι μια μαντιναδα. δεν το εκανα ομως..

papous,δεν ειναι προσωπικο το θεμα. το ιδιο ζητημα ειχε προκυψει και παλιοτερα. νομιζω οτι απο ορισμενους -εντος και εκτος φορουμ- υποβαθμιζεται το λογοτεχνικο ειδος της μαντιναδας,ως ευκολο και ευτελες
κι αυτο με λυπει.

[amfenster]

Πως έχω... παρανοήσει είναι σίγουρο και τσεκαρισμένο, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, απλώς αστειεύομαι. Παρέλειψα να βάλω τα συμπαθή μπαρμπαδάκια που δηλώνουν την ανάλογη διάθεση, πχ  κλπ και σωστά παρεξηγήθηκα.

Σα θες να κάνεις χωρατά, βάζε και μπαρμπαδάκια
μη σου 'ρθει ο γρόθος της Ρηνιώς και διείς άστρα κι αστράκια!
 

[Ιππέας]

   Αν μου επιτρέπεις συνεχίζω (δεν ξέρω να βάζω και μπαρμπαδάκια)
                   Καλό  είν΄ τσι μαντινάδες του να μην υποβαθμίζει
                   εκείνος  που  αρέσει του να  συχνοξεστρατίζει

[papous]

Aυτό θα πει διαδραστική πολυεπικοινωνία!
Ποιεί ταγούς τους κουζουλούς και το κλισέ μανία.



Τρία μ' έδωσε η μάνα μου, να τ' αρνηθώ δεν δύναμαι
τις μαντινάδες, τα όνειρα και τα όπλα για ν' αμύνομαι.

[mantinada]

Όσο κι αν πω πως σ' αγαπώ
λίγο θα είναι Φως μου,
πως σε λατρεύω θα σου πω,
πως είσ' ο Ουρανός μου...

Μαρία Κ.