Τα σχετικά με τα "Πρέπει να βρεις το κουμπί μου" και "Πρέπει να με προσέχεις" δεν τα μπορώ και μου θυμίζουν Ρωσική αριστοκρατεία της εποχής Τσέχωφ..
Προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση ούτε να έχω συγκεκριμένο "τρόπο", ούτε να παρακαλάω και να ταϊζω τις παραξενιές καμιάς.. Τα πράγματα είναι απλά, σε θέλω-με θέλεις, σε θέλω-δε με θέλεις.. Στην πρώτη περίπτωση καλώς, στη δεύτερη γράφεις μουσική (ναι ρε, έχουμε καβάτζα!).. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ψάχνουμε το ρομαντισμό σε πεζά πράγματα όπως πεισματάκια και παιχνιδάκια σχέσεων εμπνευσμένα από κοινωνικά στερεότυπα..