που στο "με φτιαχνει" δεν γραφει κανεις πια...
Γιατί είναι πολύ πιο εύκολο να γκρινιάζεις... Γκρίνια για το κάθε τί... για το ότι δεν πήρε τηλ. ο/η γκόμενος/α, για το οτι τελείωσαν τα τσιγάρα, για το ότι κόπηκε το ρεύμα, για το ότι άρχισε το σχολείο, για το οτι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω μας όπως θα θέλαμε, ... Η γκρίνια είναι ένα χόμπυ που μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι κάτι κάνουμε, ότι αν γκρινιάζουμε διαρκώς μπορεί κάτι να αλλάξει... κάπως... κάποτε... από μόνο του. Αφήνουμε τη ζωή να περνάει από μπροστά μας κι εμείς καθόμαστε στη γωνία ως απλοί παρατηρητές για να σχολιάζουμε το τι "μας χαλάει". Όμως, όλα στο μυαλό είναι (ο τρόπος που βλέπουμε τη ζωή), και στο χέρι μας (το να αλλάξουμε κάτι, έστω κάτι μικρό).
Για να είμαι στο θέμα και να γκρινιάξω κι εγώ: Με χαλάει που η συζήτηση έγινε σαν την "Πείτε κάτι για τον απο πάνω σας". Όμως, είναι στο χέρι μου να την κλειδώσω.
το βασικο πραγμα παντως που τα εφερνε ολα στα ισα τους ηταν το τσιγαρο!καθοσουν διαβαζες,και οταν μπουχτιζες,πηγαινες εξω απ το σπιτι καπου κρυφα,και εκανες ενα τσιγαρακι για να ερθεις στα ισα σου!
Εγώ τα πέρασα όλα αυτά χωρίς τσιγάρο. Λες να είμαι ψυχάκιας και δε το ξέρω;
