Της Ζωής Τ' Απόκρυφα

[BeLLafOnTe]

ΤΗΣ ΖΩΗΣ Τ‘ΑΠΟΚΡΥΦΑ

Κάπου ψηλά κάτσε να δεις τα φώτα
Που σε καλούν στο αιώνιο τους πάρτυ
Κάπου ψηλά κάτσε να δεις τα άστρα
Και θα κυλήσει αναπόφευκτα ένα δάκρυ

Σε μία θάλασσα το κύμα αφουγκράσου
Που σου θυμίζει καλοκαίρια[αυταπάτη]
Κι αν κάποιον έρωτα δεν πρόλαβες να ζήσεις
Θα κυλησει αναπόφευκτα ένα δάκρυ

Κάτι παλιά παιχνίδια να ξεθάψεις
Που σου θυμίζουν εποχές χωρίς απάτη
Κι αν όλα αυτά σου μοιάζουν τώρα ψέμα
Θα κυλήσει αναπόφευκτα ένα δάκρυ

Μα άς’την ψυχή σου  να ξεσπάσει
Τον πόνο που έκρυβες να διώξει μακριά
Κι όταν στερέψει και το τελευταίο δάκρυ…
Ψάξε καλά για της ζωής τα μυστικά

Ψάξε τις θάλασσες,τα φώτα,τα βουνά …
Τις αμμουδιές,τα άστρα…το φεγγάρι
Δώσε χρώμα στης ψυχής σου τα ασπρόμαυρα
Και στης ζωης τα πιο απόκρυφα θα ζήσεις μέρη

Μιχάλης - BeLLafOnTe

[pascal.]

Τι κακό και αυτό να μην γράφετε ηλικία στο προφίλ σας!   

Φοβάται ο άλλος μήπως λέγοντας κάτι σας αδικήσει. Η ηλικία δείχνει πολλά για ένα ποίημα. Ειδικά εσύ με έχεις προβληματίσει Μιχάλη!

[BeLLafOnTe]

y re pascal??

23 eimai alla osa dimosieysa einai pio palia...

[pascal.]

Ναι, και αν δε μου έλεγες ότι είναι παλιότερό σου θα σε ρωτούσα! Τώρα νομίζω ότι αν το ξαναέγραφες θα προσέθετες πολλά ακόμα στοιχεία. Θα το φιλοσοφούσες ακόμα παραπάνω.

Με λίγα λόγια μου αρέσει το ποίημα σου, αλλά μου κάνει λίγο μετεφηβικό με τον τρόπο που είναι δοσμένο.

Δεν σου έρχεται αυτή η αίσθηση όταν διαβάζεις παλιά δημιουργήματά σου; Εγώ προσωπικά το παθαίνω πολύ (όχι με τα δικά σου, με τα δικά μου!).

[BeLLafOnTe]

πλάκα κάνεις; εννοείται..
σκέψου ότι είναι συνολικά πάνω από 100 αλλά δεν διαβάζω πάνω από 10-15 απ αυτά...
 βέβαια, δεν πρόκειται να τους "βάλω χέρι"...!
τέσπα... τα λέμε εδώ γύρω..