Φοβισμένη,σκοτεινή
στο κατώφλι της μοναξιάς
δε μιλάς, δεν ανοίγεσαι.
Κρυμμένη σε μια ερημικά κλειστή σπηλιά
ανάβεις σπίρτα ψάχνοντας το κλειδί της φυλακής σου.
Ο βράχος που έσυραν στη στενή τρύπα, ασήκωτος.
Το λιγοστό οξυγόνο που απόμεινε
το σπαταλάς με τη φωτιά που 'χεις στο στήθος..
