α ν ά ξ ι ο ς . . .
Σφοδρό ήταν στο σβέρκο μου που προσγειώθη κύμα
κι η υδάτινη σφαλιάρα του, διέκοψε τη γαλήνη...
"πάντοτε έτσι γίνεται...." μου είπαν, όμως κρίμα
δεν είναι αυτό το πιο άδικο στον κόσμο που χει γίνει?
"Για μια φορά η γαλήνη σου για πάντα θα κρατήσει...!!"
βυθίζοντας τη σκέψη μου, μου είπαν κάποιοι άλλοι...
-Ξέρω για τον "παράδεισο" μου έχουνε μιλήσει
εδώ πείτε τι γίνεται... θα ρθουν μπελάδες πάλι?
-Δοκιμασίες μια ζωή περνάς κι αν είσαι άξιος
για της ψυχής σου αμοιβή έρχεται η γαλήνη...
-Τότε για απαντήστε μου, εγώ που είμαι ανάξιος
είναι κακό που να χαρώ, θέλω, ότι έχει μείνει...?
Και μένει αναπάντητο μες στο λειψό μυαλό μου
ποιας γης και ποιου παράδεισου τα ελέη να διεκδικήσω
Κι όπως το διαλογίζομαι "κακό" στον εαυτό μου
κάνει ένα κύμα δεύτερο και δεν θα απαντήσω.....
26 Νοεμβρίου 2005
Καλαμάτα
Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος
