Η συναυλια - αφιερωμα στον Πλεσσα ηταν σκετη μαγεια.... 

Ξεχωρισα : την υπεροχη μουσικη του Πλεσσα,
- την ευγενεια και την ζεστασια του Πλεσσα καθως παρουσιαζε τους καλλιτεχνες (οι οποιοι ηταν εμφανεστατα αγχωμενοι!) και διαρκως τους ενθαρρυνε, 
-  την χαρα που ειχαν ολοι που βρισκονταν εκει, 
- την ερμηνεια του Κοτσιρα - δεν υπερβαλω, ηταν εκπληκτικος, και ο ιδιος ο Πλεσσας εδειχνε ενθουσιασμενος,
- την ολη ατμοσφαιρα... δυσκολο να το περιγραψω, αλλα ηταν η πρωτη φορα που ενιωσα ανετα, χαλαρα και ευχαριστα στο Μεγαρο Μουσικης, οπου συνηθως σα να επικρατει μια... αβολη κρυαδα...
_ την ευγενεια και την χαρα με την οποια μας δεχτηκαν στο τελος στα καμαρινια οι καλλιτεχνες..... Και ιδιαιτερα ο Γιαννης  
 
  
 
 ο οποιος ηταν στον εβδομο ουρανο και χαμογελαγε ολοκληρος... 

 και για αλλη μια φορα επιβεβαιωσε αυτο που παντα ηξερα - οτι ειναι ενας ευγενεστατος, ανοιχτος ανθρωπος.... (εμ... Θεος!!!!!!!!!! 
 
  
 
) και του αξιζει η αγαπη που του δειχνει ο κοσμος, γιατι την εκτιμαει πραγματικα...  

Τελικα, χαιρομαι παρα πολυ που ημουνα εκει... 
