βλέπω ότι είναι παλιό το τελευταίο post αλλά μιας κι έχω κάνει λίγο marketing, θέλω να συμπληρώσω κάτι έτσι για την ιστορία
όντως η τόσο τεράστια αποδοχή από κιθαρίστες αναντίρρητα θα σήμαινε αντιστοιχία ποιότητας
μη ξεχνάμε όμως ότι αυτό δεν ισχύει στην αμερική - πρωτεύουσα πραγματικά της επιστήμης του marketing
αυτό μπορείς να το καταλάβεις βλέποντας πχ τις πωλήσεις της harley davinson (καθώς και άλλων προϊόντων),
οι οποίες είναι τόσο υψηλές που δε μπορούν να αποδοθούν σε άλλη αιτία παρά του marketing
(ως γνωστόν οι μηχανές αυτές υστερούν χρόνων των ιαπωνέζικων, από τεχνολογία έως ασφάλεια κατασκευής και μόνο,
παρόλαυτα οι πωλήσεις τους - κάποια στιγμή είχαν φτάσει πολύ πάνω του 50% - είναι τόσο υψηλές ώστε δε μπορείς να
χαραχτηρίσεις τους ιδιοκτήτες ως πορωμένους, ούτε να τους κατατάξεις σε συγκεκριμένο τρόπο ζωής πχ easy rider,
αυτό με τη σειρά του συνεπάγεται ότι ακόμα και καταναλωτές που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα αγόραζαν με βάση την εμφάνιση,
και στην τελική με βάση το marketing, εκ του αποτελέσματος όντως αγόρασαν με βάση το marketing που ασκήθηκε)
πιστεύω αν δέχεστε αυτά που περιέγραψα, και γνωρίζοντας το γεγονός ότι αυτές οι κιθάρες προωθήθηκαν μέσω αμερικανών
καλλιτεχνών, να δέχεστε τελικά ότι αποδοχή του καταναλωτικού κοινού δε σημαίνει απόλυτη ανωτερότητα του συγκεκριμένου
προϊόντος, τονίζω το απόλυτη, δε χρειάζεται marketing ή αριθμοί για να δεις αν είναι καλές κιθάρες ή όχι, όλοι το ξέρουν αυτό
κατά τα άλλα να πω ότι κι εγώ είμαι gibsonας lespaulακιας, όπως φαίνεται και στο "καλύτερη κιθάρα που έχετε πιάσει"
επίσης όταν είχα δοκιμάσει tokai δίπλα σε gibson, μου φάνηκε καλύτερη η δεύτερη
κάτι άλλο που επίσης βλέπω να λέτε συχνά και θέλω να εξηγήσω είναι ότι συμβουλεύετε τους νέους να αγοράσουν τον ήχο που τους αρέσει, πολύ σωστά για έναν μέτρια έμπειρο κιθαρίστα, αλλά όχι για αρχάριο, διότι πολύ απλά ποιος σας είπε ότι εμπιστεύεται τα αυτιά του σε μια τόσο ακριβή αγορά όπως μιας κιθάρας?
sorry για το blabla, η φλυαρία μου δεν παλεύεται οπότε μην ασχολείστε...
edit: τυπογραφικά...
