Γυρίζω πάλι
στα χαμένα, τα παλιά,
Σε θύμησες θολές, κιτρινισμένες…
Για να κοιτάξω το αύριο καθαρά,
Φεύγει ο νους
για πολιτείες ξεχασμένες…
Γυρίζω πάλι
στα ειπωμένα, τα γνωστά…
Σ’ αισθήματα και τρόπους μαθημένους…
Για να κερδίσω στης ζωής τη μοιρασιά,
Σαλπάρει ο νους
για ωκεανούς λησμονημένους…
Νύχτα επιστρέφω…
στα σοκάκια τα γνωστά…
Μες στα σκοτάδια ξαναφέρνω τη μορφή σου…
Κι έτσι… σε αγγίζω κάθε βράδι μυστικά…
Και τρέχει ο νους μου…
στις αυλές του παραδείσου…