Απόψε ξοδεύτηκα Ι

[Maria_Adouaneta]

Τρέμοντας για τα σχόλια που έπονται η που δεν έπονται...το δημοσιεύω...

Απόψε ξοδεύτηκα Ι

Απόψε θέλω κάπου να με χαρίσω,
σε μάτια, σε άνθρωπο, σε κορμί,σε κάποιον που έχει ανάγκη απο παραμύθια
απόψε θα βγω να κύλήσω.

Απόψε θα μου φορέσω το πιό όμορφο περιτύλιγμα,
θα βάλω στα μαλλιά μου μια κορδέλα,
δεν ειμαι πιά κοριτσάκι αλλά θα μου πηγαίνει,
απόψε θα βγώ να διασυρθώ.

Απόψε θ'ανοίξω διάπλατα τα πόδια μου,
θα καλέσω θεριά να ξαποστάσουν,
ισως και να  τους υποσχεθώ,
ο ίδιος λυγμός θ'ακούγεται το πρωί το ξέρω,
απόψε θα βγώ να αφοριστώ

Απόψε θα με χάσω για λίγο
Απόψε θ'ακούσω οτι είμαι όμορφη
Απόψε θα βγώ να ξοδευτώ

Απόψε θα βγώ να μεθύσω απ'τα ψέμματά μου
Απόψε θα βγώ να κοροιδέψω τους έρωτες, πιότερο τους ερωτευμένους
Απόψε θα χωθώ στα πιό σκοτεινά καταγώγια του κόλπου μου
Απόψε θα ξοδευτώ

Το πρωί θα επιστρέψω απελπισμένη, ξεμαλιασμένη, με τα νύχια μου μισοξεβαμμένα,
θα ξαπλώσω, θα με μαλώσει το κρεβάτι μου, θα του ζητήσω συγνώμη.
Εκεί μέσα στα δάκρυα θ'αποκοιμηθώ.
Απόψε ξοδεύτηκα...

[pimami]

έχει τη δική σου υπογραφή!!! οι στίχοι σου έχουν την ίδια πάντοτε μυρωδιά είτε υπακούουν σε μετρικούς κανόνες είτε όχι!
δεν θέλω να σχολιάσω τίποτε άλλο!!!

Υ.Γ. τα κατάφερες πάλι!!!

[pascal.]

Sandoungάκι δεν μπορώ να κρίνω το δημιούργημά σου από άποψη δομής, τεχνικής και λοιπά, εφόσον δεν έδωσες βάση σε τεχνικά στοιχεία.

Όσον αφορά στο περιεχόμενό του, έχει γράψει έτερο μέλος ως κριτική σε άλλο δημιούργημα ότι δεν καταλαβαίνει προς τι τόσο αυτομαστίγωμα. Αυτό θέλω να ρωτήσω και εγώ.

Βλέπω γενικά μια σκοτεινιά στα ποιήματα που ανεβαίνουν τελευταίως από πολύ νέα παιδιά, αλλά όχι πλέον και σε φάση εφηβική που να δικαιολογεί σκοτεινές υπερβολές. Μάλιστα είδα πρόσφατα και επιδοκιμασία επειδή μέλος προσέθεσε "σκοτάδι" στα δημιουργήματά του.

Γιατί τέτοια δυστυχο-λαγνεία; Όπως έλεγε πολύ πετυχημένα κάπου, μουσαφίρης είναι η ζωή. Αν βρει κλειστή την πόρτα θα φύγει.

[Maria_Adouaneta]

Pimami τα κατάφερα  πάλι 

Pascal εκτός αν παραβλέψει την πόρτα μας και δεν την χτυπήσει..Είναι κι αυτό κάτι που μπορεί να συμβεί

[ερεβος]

Με ξενισε στην αρχη αλλα εν τελει εχει αρωμα Σαντουγκας...!! Ευγε!

Γιατί τέτοια δυστυχο-λαγνεία

Γιατι οχι αντιτεινω εγω??? Δεν καταλαβαινω που ειναι το προβλημα και γιατι πρεπει να ειμαστε με το στανιο αισιοδοξοι...

Βλέπω γενικά μια σκοτεινιά στα ποιήματα που ανεβαίνουν τελευταίως από πολύ νέα παιδιά, αλλά όχι πλέον και σε φάση εφηβική που να δικαιολογεί σκοτεινές υπερβολές

Αυτο ειναι καλο γιατι ειναι δειγμα του οτι υπαρχει μια συγκροτημενη σκεψη που αποφερει αυτη τη σκοτεινια και δεν ειναι οπως ειπες εφηβικη φαση, παρορμηση να πω εγω...Αρα μαλλον θετικο ειναι αυτο.

[old_lion]

"...Απόψε ξοδεύτηκα..."

Ναι , καλά το είπες ,
στο τέλος-τέλος μένει μονάχα αυτό ...

Όπως γράφει πιο πάνω και η Μαρία <pascal> το ποιήμα δε μπορεί να κριθεί ως ποιήμα .
Μα δε μπορεί να κριθεί ούτε ως έκφραση μιας ελεύθερης προσωπικής επιλογής
σε μια δεδομένη χρονική περίοδο .
Είναι αληθινά-αληθινά ελεύθερη αυτή η επιλογή ,
ή είναι προϊόν συνθηκών και περιστάσεων που διαρκώς αλλάζουν ?

Σού αναγνωρίζω ωστόσο το θάρρος να γράψεις τολμηρά .
Μίλησες ανοιχτά για τα συναισθήματά σου .
Καλό είναι αυτό . 

[ChristosK]

Δε νομίζω πως υπάρχει οτιδήποτε το λυπηρό σε αυτό το ποίημα. Το τέλος του είναι ουσιαστικά twist, διότι σε όλη του την έκταση πλην της τελευταίας στροφής προκαλεί τον αναγνώστη. Και το τέλος του βέβαια προκαλεί, μάλιστα είναι σφυροκόπημα, όμως δεν παρουσιάζει κατ' ανάγκη ένα μίζερο άτομο...
 
Κατά τη γνώμη μου, το ερωτικό περιεχόμενο δεν είναι τόσο σχετικό με το τι θέλεις να εκφράσεις. νομίζω πως θέλεις να εκφράσεις την ανάγκη σου να ζήσεις έντονα συναισθήματα, είτε θετικά είτε αρνητικά, απλώς έντονα... Μου είναι σαφές πως αυτό έχει γραφτεί από άτομο με εξάρσεις στη ζωή του, αλλά πολλή όρεξη για ζωή, όχι απογοήτευση. Περισσότερο νιώθω πως θέλεις να μοιραστείς κάτι με μας, παρά να παραπονεθείς γι'αυτό.
 
Το ότι προκαλείς τον αναγνώστη (και μάλιστα το εκφράζεις και ρητά στο ποίημα πως θέλεις να προκαλέσεις τρίτους), σημαίνει πως απλά έχεις περισσότερη ενέργεια από το μέσο άνθρωπο του περιγύρου σου. Σου αρέσουν οι αντιφάσεις. Η αντίφαση του να ταρακουνάμε τη ζωή μας μπας και αλλάξει κάτι, κάποτε και χωρίς έλεγχο των κινήσεών μας, δεν είναι κατ' ανάγκη παθητική αντιμετώπιση της ζωής μας.
 
Θα τολμούσα να μαντέψω πως έχεις περάσει τουλάχιστον μία μακρά περίοδο υψηλού συναισθήματος ευφορίας στη ζωή σου, το οποίο πάντα αντισταθμίζεται από μία τουλάχιστον μίνι κατάθλιψη. Γράφεις διαφορετικά και έχεις ιδιαιτερότητες σαν άνθρωπος (η γνώμη μου είναι πως είναι καλές ιδιαιτερότητες, αλλά αυτό είναι και θέμα γούστου). Δεν είμαι ειδικός στην ποίηση. Μπορεί το ποίημά σου να ισοδυναμεί τεχνικά με π.χ. τo στυλ των ελεύθερων  ψυχεδελικών συνθέσεων των Pink Floydπου είχαν βιντεοσκοπήσει στην Πομπηία, αλλά σίγουρα το εκλαμβάνω ως δημιουργία το ποίημα.

[old_lion]

"...και γιατι πρεπει να ειμαστε με το στανιο αισιοδοξοι ? ..."

Με το στανιό όχι , Χρήστο μου .
Όμως όταν βουλιάζουμε στην απαισιοδοξία τότε έχουμε ανάγκη
από έστω λίγη αισιοδοξία .
Και τότε είναι πάντοτε τα άλλα πρόσωπα που μπορούν να μάς τη δώσουν .
Κι εμείς ας τη δεχτούμε .

Για να συνεχίσει αυτό το ατέλειωτο "παιχνίδι" τής ζωής .  

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Όσον αφορά το συναισθηματικό μέρος, με κάλυψαν απόλυτα οι παραπάνω. Πολύ δυνατό, αλλά ως προς τη μορφή και τις λέξεις μου φαίνεται ανομοιογενές. Ίσως βέβαια και να είναι επίτηδες έτσι...

Υπάρχει και δεύτερο μέρος;

[Sts_Ikaros]

Εμένα μου θυμίζει τραγική εκπομπή SOS
οργή και φυγή
στάχτη χωρίς αναγέννηση από μέσα τους

[old_lion]

"... Εμένα μου θυμίζει τραγική εκπομπή SOS ,
      οργή και φυγή ,
     στάχτη χωρίς αναγέννηση ..."

Άσε τη στάχτη , αν θες άσε την .
Δεν είναι η στάχτη το θέμα .

Τα άλλα που γράφεις πριν από την στάχτη είναι το θέμα .
Σωστά είναι αυτά , με τα δικά σου λόγια εκφρασμένα

Ας μην ξεχνάμε , πολλές ψυχές αληθινές γράφουν εδώ ,
και όχι μονάχα virtual φιγούρες , όχι μονάχα λόγια εικονικά .

[Maria_Adouaneta]

Κάτσε να σκεφτώ τώρα πώς ν'αρχίσω...Το θέμα έιναι γενικά το "ξόδεμα"..Αυτό ,με νοιάζει, αυτό με καίει κι αυτό με πονάει.Ξόδεμα είναι για μένα οτιδήποτε γίνεται με μισή διάθεση, αυτά που κάνουμε ενώ δεν είμαστε και πολύ σίγουροι και που στο τέλος πάντα "ξαναγυρνάν σε μας" που λέει κι ο ποιητής. Και ίσως να μην είναι τόσο κακό αυτό, όμως οταν έχεις νιώσει το απόλυτο τότε το λίγο είναι μισό. Όταν η ερωτική πράξη σε έχει ταξιδέψει και σε έχει κάνει να βρεθείς στο διάστημα τότε η απλή εκτόνωση των ΄σεξουαλικών μας επιθυμιών και αναγκών (όσο και πετυχημένη να είναι) είναι πάντα κάτι μισό.Είναι ένα ξόδεμα αφου το τελικο ΄συναίσθημα είναι κάτι που δεν ειναι ολοκληρωμένο . Διάλεξα ως θέμα το σεξ η τον έρωτα η ας το πει ο καθεις οπως προτιμά, γιατί για μένα ειναι η  χειρότερη μορφή ξοδέματος..Το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να κάνει κάποιος στον εαυτό του.Τωρα σε οτι αφορά την αισιοδοξία και την απαισιοδοξία εκέι είναι αλλιώς τα πράγματα.Η θλίψη και το αυτομαστίγωμα δε σημαίνουν απαισιοδοξία. Πάντα περιμένουμε με λαχτάρα την ημέρα εκείνη που όλα θα φαίνονται φωτεινά, οπότε δεν τίθεται θέμα απαισιοδοξίας.Έχοντας γνώση όμως μιας κατάστασης μα και του μυαλού μας και των συνηθειών μας δε γίνεται να είμαστε χαζοχαρούμενοι και να βλεπουμε παντού καρδούλες και συννεφάκια. Επίσης έχω γνώση πως δεν είναι ποιημα τουτο δω, γι αυτό και ο πρόλογος  για τα σχόλια...Μάλλον δεν εγινα σαφής, άτιμη γλωσσα...

[D@ve Murray]

. Επίσης έχω γνώση πως δεν είναι ποιημα τουτο δω, γι αυτό και ο πρόλογος  για τα σχόλια...Μάλλον δεν εγινα σαφής, άτιμη γλωσσα...

Δεν θα σχολιασω καθολου το ποιημα.. σαν συντονιστης θα μιλησω και μονο...

Απο την στιγμη που και μονη σου αναγνωριζεις οτι δεν ειναι ποιημα... μηπως επρεπε να το ειχες ανεβασει αλλου...;;; στην κατηγορια του site για τα πεζα ας πουμε;;;

[Maria_Adouaneta]

Μα δεν είναι ούτε πεζό..Είναι σκόρπιοι στίχοι..Όμως ετσι κι αλλιως πως προσδιοριζεται ο όρος ποίημα? Μήπως με την ομοιοκαταληξία? Βοήθα γιατι δεν το καταλαβαίνω...

[D@ve Murray]

Επίσης έχω γνώση πως δεν είναι ποιημα τουτο δω.

Εσυ ειπες οτι δεν ειναι ποιημα... δεν το εκρινα εγω...

[Maria_Adouaneta]

Ναι το πα εννοώντας πως λόγω του πιό προσωπικού χαρακτήρα που έχει ξέρω πως θα ναι κάπως περίεργο να σχολιαστεί...Τελοσπάντων επειδή είμαι και λίγο ξανθιά είναι ασύμβατο με την κατηγορία?

[D@ve Murray]

Απο την στιγμη που το χαρακτηριζεις ως σκορπιους στιχους τοτε ανηκει σε αυτην την κατηγορια...

[Καρχαρίας]

Απόψε θ'ανοίξω διάπλατα τα πόδια μου,
θα καλέσω θεριά να ξαποστάσουν

!!!!!!!!!!

Εδώ το "χόντρινες" αρκετά, θα μπορούσες να το συνεχίσεις
"Απόψες θα στήσω
και θα τον πάρω όλο"

Τι σκεφτώσουν όταν το έγραφες?

[Maria_Adouaneta]

Έτσι περίπου το σκεφτόμουν...δεν το χόντρυνα..Είναι χοντρό απο μόνο του..Όταν έχεις πρόθεση να βγείς να προκαλέσεις μόνο αυτό, τότε δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να χοντρύνει...

[Σ.απ.φώΣ]

ξέρεις, διαβάζοντάς το, νομίζει κανείς πως διαβάζει Γώγου...

[Maria_Adouaneta]

Aυτό θα το πάρω ως καλό Σαπφώ μου με ο,τι κακό συνεπάγεται...Να'σαι καλά...

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Ναι το πα εννοώντας πως λόγω του πιό προσωπικού χαρακτήρα που έχει ξέρω πως θα ναι κάπως περίεργο να σχολιαστεί...Τελοσπάντων επειδή είμαι και λίγο ξανθιά είναι ασύμβατο με την κατηγορία?

Η κατηγορία έχει να κάνει περισσότερο με στίχους (δηλ. έμμετρα δημιουργήματα, που να μπορούν να μελοποιηθούν / τραγουδηθούν με κάποιο τρόπο). Τίποτα βέβαια δεν είναι απόλυτο, έχουν γραφτεί τραγούδια και πάνω σε πεζό λόγο, οπότε μην αγχώνεσαι...

[Stergios Kourou]

Επετρεψε μου να σου εκφράσω τα σέβη μου!!!
Είναι φοβερό!!!

Κάτσε να σκεφτώ τώρα πώς ν'αρχίσω...Το θέμα έιναι γενικά το "ξόδεμα"..Αυτό ,με νοιάζει, αυτό με καίει κι αυτό με πονάει.Ξόδεμα είναι για μένα οτιδήποτε γίνεται με μισή διάθεση, αυτά που κάνουμε ενώ δεν είμαστε και πολύ σίγουροι και που στο τέλος πάντα "ξαναγυρνάν σε μας" που λέει κι ο ποιητής. Και ίσως να μην είναι τόσο κακό αυτό, όμως οταν έχεις νιώσει το απόλυτο τότε το λίγο είναι μισό. Όταν η ερωτική πράξη σε έχει ταξιδέψει και σε έχει κάνει να βρεθείς στο διάστημα τότε η απλή εκτόνωση των ΄σεξουαλικών μας επιθυμιών και αναγκών (όσο και πετυχημένη να είναι) είναι πάντα κάτι μισό.Είναι ένα ξόδεμα αφου το τελικο ΄συναίσθημα είναι κάτι που δεν ειναι ολοκληρωμένο . Διάλεξα ως θέμα το σεξ η τον έρωτα η ας το πει ο καθεις οπως προτιμά, γιατί για μένα ειναι η  χειρότερη μορφή ξοδέματος..Το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να κάνει κάποιος στον εαυτό του..

Έπειτα από αυτο το σχόλιο σου δηλώνω ότι ηρέμησα τελείως. Έτσι ακριβως είναι στην πραγματικότητα και δεν πρέπει κανείς να το ξεχνά όποια και να ναι η ανάγκη γιατι μόνο χειρότερα θα γίνει...
Οι στίχοι σου περιγράφουν ότι μισώ περισσότερο σε μια γυναίκα λες και είσαι στο μυαλό μου. Αυτή την αντίδραση που περιγράφεις τη μισώ. Μου φέρνει εμετό...
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν λέω όχι στα one night stand!!!
Αλλά και το παραπάνω σχόλιο μοιάζει δικό μου....

Σήμερα σ' αγάπησα λίγο παραπάνω....

[alex68]

ξοδεψου οσο αντεχεις και μπορεις και προλαβαινεις
μα ασε λιγο χρονο για να προλαβεις να πεις οτι ξοδευτηκες
και χωρις να συγκρινεις την καθε φορα που επιλεγεις

[pascal.]

Μ' αρέσει πολύ η εξέλιξη της κουβέντας. Είναι θέμα που πρώτη φορά θίγεται στην κατηγορία αυτή.

Θέλω λοιπόν να ρωτήσω όσους "σκοτεινούς" προελάλησαν: Είναι η μαυρίλα αυτή το ανεπιθύμητο αποτέλεσμα μιας σειράς κακοτυχιών ή μήπως είναι μια κατάσταση που αρχίζει και μας αρέσει;

Για να γίνω σαφέστερη:

Μήπως προτιμούμε τη δυστυχία και το "αυτομαστίγωμα" που προανέφερα γιατί φοβόμαστε μήπως η ευτυχία δεν είναι το ίδιο ενδιαφέρουσα; Μήπως μας αρέσει να ζούμε στα "σκοτάδια" γιατί έτσι νιώθουμε γεμάτοι; Μήπως δηλαδή σκόπιμα προτιμούμε να μένουμε στην σκοτεινή πλευρά;

Και κάτι έμμεσα σχετικό με αυτό που συζητάμε, χωρίς να εννοώ ότι κάποιος από εδώ ανήκει στην παρακάτω κατηγορία:

Υπάρχει όρος της ιατρικής που λέγεται Ανηδονία. Σύμφωνα με αυτήν, κάποιοι άνθρωποι εμφανίζουν ανικανότητα να νιώσουν ευχαρίστηση και ικανοποίηση από οποιαδήποτε καθημερινή τους δραστηριότητα. Στη χειρότερη μορφή αυτής της ασθένειας, και μόνο στην ιδέα ότι κάπου κοντά έρχονται ευτυχισμένες στιγμές, κάποιοι έχουν δυσάρεστα συμπτώματα, εμετούς, πυρετό, ατονία. Τρομαχτικό ε;