Καλησπέρα καλή μου Trivial...
Νομίζω ότι στο'χω ξαναπεί σε κάποια άλλα γραπτά σου πόσο αγγίζεις την καθημερινότητα μου...μα και πράγματα πολύ πιο βαθειά που ποτέ δεν βρήκα το θάρρος να τα εκφράσω...Κατ'αρχάς να πω ότι είναι ένα υπέροχο, μελωδικότατο, άρτιο τραγουδάκι από τα λίγα που ξέρω κι ύστερα θέλοντας να μη χαλάσω τούτη τη γεύση που μου άφησε, που είναι σα ν' άγγιξε τις νύχτες μου όταν πετάω μέχρι το ταβάνι με χάρτινα φτερά και πνίγομαι λυτρωμένη μέσα σε δάκρυα δανεικά, θα πω απλώς ενα από τα συνηθισμένα μα αληθινά Ευχαριστώ...Ευχαριστώ..