Επεστρεψα μετα από πολυήμερη απουσία. απολογούμαι. λοιπον, το 10.000..... εγώ πρίν το πάρω, έκανα διαλογισμό, έπεισα τον εαυτο μου να μην κάνει download, μέχρι να κατεβεί ελλάδα, το πήρα και το άκουσα 6 φορες σε μια μέρα.
Κοιτάξτε, να πω οτι είναι η καλύτερη, η έστω μια από τις καλύτερες μπάντες στον κόσμο δεν μπορω. είναι εντελώς άστοχο εκ μέρους μου, γιατί δεν υφίστανται συγκρίσεις με άλλα είδη μουσικής, στους τουλ. (και γιατι καλυτερη μπάντα στον κοσμο είναι μόνο οι Ζέπελιν

)
οχι, χωρίς αστεία τώρα, για μένα, είναι μια από τις καλύτερες, πιο δεμένες, πιο εφευρετικές, ειλικρινείς, προτότυπες, ταλαντούχες, επιβλητικές μπάντες που υπήρξαν, και τους θεωρώ μορφές στο χώρο της τέχνης.
Το 10000 , ας πούμε απλά ότι επιβεβαιώνει όλα τα πιο πάνω. Όσα σχόλια έχω να κάνω γι αυτό το δίσκο, ισχύουν για οτιδήποτε έχουν κάνει οι συγκεκριμένοι καλιτέχνες, από τα τραγούδια, τα βιντεοκλιπ, το άρτγουορκ, τα πάντα......
σήμερα θέλω να μιλήσω για τη φωνή της μπάντας....
Λοιπόν, ο Μaynard, ένας από τους λίγους βοκαλίστες της σύγχρονης μουσικης με όραμα, ταλέντο, αίσθηση της μελωδίας, προτότυπη χροια, και σαφώς, πολύ, παρα πολύ, σε σημείο που προκαλεί πόνο, συναίσθημα και εκφραστικότητα. Δεν λέει τα λόγια, τα πατάει χάμω, τα ξεκοιλιάζει, τα τραβά από μέσα του και τα ξεσκίζει, με τους στίχους του ξεγυμνώνει τον εαυτό του και τον ρίχνει μπροστά, να φαγωθεί, να καεί.... δεν μπορώ να πώ πολλά λόγια γι αυτό τον άνθρωπο, δεν τον ξέρω, κανείς δεν ξέρει πολλα γι αυτόν, μονο ότι, δεν μου επιτρέπει ποτέ να τον αμφισβητίσω. Από το πρώτο τραγούδι μέχρι το τελευταίο του κάθε δίσκου, μέχρι και κάθε ασήμαντο bootleg, είναι πάντα στο breakpoint. έτοιμος να σπάσει, έτοιμος να καταρρεύσει. ένα παράδειγμα μόνο... ακούστε το ticks and leeches, apo to lateralus.... προσπεράστε τα ντράμς και το μπάσο, αφήστε για λίγο έξω την κιθάρα, και ακούστε τη φωνή, ακατάληπτη, αρρωστημένη, πατάει πάνω στο ρυθμό, πετάει και σπάει κεφάλια.....
αυτά μου έρχονται τώρα, κυρίως γιατί πρώτο τραγούδι στο winamp έκατσε το Hooker with a penis, και γιατι η φωνή με τράβηξε πιο πολύ.... άλλη ώρα, θα βάλω το Lateralus, και θα γράψω για τον Carey..... ίσως κάποια στιγμή, το parabola ή το the grudge, να πω για τους άλλους.....
σας έπρηξα πάλι...
