Να πω δηλαδή χρόνια πολλά, χρόνια καλά ή μήπως θα είμαι λιγάκι άκυρη;;
Μεσα στη ζάλη μου
με σκέπασε με δόλο η χαρά
Που με την πλάνη της σαπίζει
τα εφηβικά κορμιά
και σαλεύει το μυαλό τους
Τι θα κάνω μ' αυτή την παράξενη κι αφοπλιστική ειλικρίνεια που κρύβεται πίσω απ'τους στίχους σου σκοτεινέ μου ποιητά;
Ωσποτε θα με λογχίζει η "σκληρή" τρυφερότητα της γραφής σου που με τραβάει να διαβάσω ξανά και ξανά τα δημιουργήματά σου;
Μα στο 'χω ξαναπεί...για να φτάσεις, ν'αγγίξεις το φως που λούζεσαι εσύ και κάποιοι άλλοι εδώ μέσα, πρέπει να ταυτιστείς με το σκοτάδι...
Οπότε απλώς συνέχισε να μας στέλνεις που και που σταγόνες απ'το "φως" αυτό...Αρκεί...
Ευχαριστώ...
