είναι το βράδυ της σιωπής

[Χρήστοςφλ]

μη μου ζητάς να κάνω πράγματα πολλά
εγώ έχω μάθει πια να ζω μέσα στο λίγο
κι αν γίνανε της νύχτας τα νερά θολά
τα πλέω γιατί ψάχνω διέξοδο να φύγω

μη μου μιλάς απόψε, τίποτα μη λες
είναι το βράδυ της σιωπής και των αλάλων
κάνε μου νεύμα με τα μάτια μόνο αν θες
ξέρω καλά τη γλώσσα εγώ των κωφαλάλων

μη μου ζητάς να μετανιώσω δεν μπορώ
ότι έχω κάνει με ψυχή δεν  το  προδίδω
κι ας έχω μάθει μόνο λάθη να μετρώ
αυτό θα κάνω μέχρι απ’ τη ζωή να φύγω

και μην κοιτάς που τη σελήνη ακολουθώ
τάχα να πνίξω στα βαθιά ότι με καίει
δεν είν’ το σώμα μου πλασμένο για βυθό
μα θέλει αρώματα κι αέρα να αναπνέει…

[κατέ((γίδα))]

και μην κοιτάς που τη σελήνη ακολουθώ
τάχα να πνίξω στα βαθιά ότι με καίει
δεν είν’ το σώμα μου πλασμένο για βυθό
μα θέλει αρώματα κι αέρα να αναπνέει
 με εμπνέεις...σαν να γράφεις για μενα...

[Μάνος Καμπούρης (m.k.)]

 Όπως πάντα, πολύ καλό Χρήστο

[DEROS]

Το ειδα και το τραγουδησα σαν ενα πολυ καλο λαικο τραγουδι. Παρα πολυ καλο. Τα σεβη μου !!!!!!!

[Ανδρεας Ν]

Θα μπορούσε να γίνει ένα πολύ καλό τραγούδι με λαική σύνθεση. Εχει ρυθμό , μέτρο σωστό και ουσία.

[anthrakoryxos]

μη μου ζητάς να μετανιώσω δεν μπορώ
ότι έχω κάνει με ψυχή δεν  το  προδίδω
κι ας έχω μάθει μόνο λάθη να μετρώ
αυτό θα κάνω μέχρι απ’ τη ζωή να φύγω

Πολύ καλό!
Αυτοί οι στίχοι σου όλο το τραγούδι.

[TAXIS]

καλο μηνα. οπωσδηποτε μπορει να γινει ενα πολυ ωραιο τραγουδι. μπραβο σου.

[pascal.]

Χρήστο είναι πολύ όμορφο το ποίημα σου και πολύ μελωδικό. Μόνο αυτή η "γλώσσα των κωφαλάλων" δε μου έκατσε καθόλου καλά. Ειδικά σε ομοιοκαταληξία με το "αλάλων" δε μου άρεσε. Δεν είναι ελκυστική ποιητικά έκφραση. Γνώμη μου πάντα, έτσι;