Πηνελόπη,
τον τελευταίο καιρό νιώθω κουρασμένη από την αξία που δίνουν στο "βαρύγδουπα"
Τα θαύματα, τα ποιήματα, τα τραγούδια...πολύ ομορφία και με υποψιάζει.
Σαν να μην τα πολύ πιστεύω πια...είμαι θυμωμένη.
Μεγάλες κουβέντες, τάματα, όρκοι...καταλαβαίνεις.
Εγώ πια, για λίγα πράγματα προσπαθώ...άσε που με θλίβει η ευκολία με την οποία τάζουν πολλάκις γύρω μου, τα μέγιστα! Έλεος δηλαδή!
Ξέρεις, υπάρχει και μια δόση ειρωνείας στο γραπτό. Ή αυτοσαρκασμού καλύτερα...
Να ‘σαι καλά για το σχόλιο.
Κι εσύ Κική.
