Τα χέρια σου ψαλίδια, μου κόβουν τα φτερά
Κι ύστερα με χαιδεύουνε, χαράζουν τρυφερά
Το όνομά σου, στο ερείπιο, κορμί μου
Αργά το κομματιάζουνε, να βρούνε την ψυχή μου
Μα εγώ την έχω κρύψει, σ΄ ένα σάλπισμα
Ενός αλήτη φουκαρά, μικρού ανέμου
Στης νιότης μου, τον βρήκα πρώτο άνθισμα
Θύμα σαν έπεσε παλιού, ιερού πολέμου
Μην πείς το όνομά σου σε κανέναν
Ζητιάνευες και σου ΄δωσα μια ψυχή, σκεπάσου
Να την φοράς όταν φυσάς, τα βράδυα τρελλαμένα
Έρχεται πόλεμος ξανά, το ξέρω, ετοιμάσου
Υπνωτισμένος δαίμονας, ο έρωτας που φέρνεις
Μιλάει ακατάληπτα, μα τίποτα δε λέει
Σ΄ ένα και μόνο βήμα σου με σέρνεις
Και μαγεμένος δε ρωτώ, που χάνομαι τι φταίει
Διαβάζεις πάλι ποιήματα, που έγραφα παιδί
Η μοναξιά κατάματα, κάποτε με κοιτούσε
Ψάχνεις το ξέρω, αν μου ΄μεινε ψυχή
Σε γράμματα που μου ΄στειλε, κάποια που μ΄ αγαπούσε
Μα εγώ την έχω κρύψει, σ΄ ένα σάλπισμα
Ενός αλήτη φουκαρά, μικρού ανέμου
Στης νιότης μου, τον βρήκα πρώτο άνθισμα
Θύμα σαν έπεσε παλιού, ιερού πολέμου
Μην πείς το όνομά σου σε κανέναν
Ζητιάνευες και σου ΄δωσα μια ψυχή, σκεπάσου
Να την φοράς όταν φυσάς, τα βράδυα τρελλαμένα
Έρχεται πόλεμος ξανά, το ξέρω, ετοιμάσου
