Σωκράτης Μάλαμας - "ΕΝΑ"

[COZACH]

Την Δευτέρα κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος του Σωκράτη με τίτλο "ΕΝΑ".
Χωρίς την παρουσία φίλων αυτή τη φορά (ερμηνευτικά) και με τη βοήθεια του Μπάμπη Παπαδόπουλου (Κιθαρίστας των Τρύπες) ο Σωκράτης ενορχηστρώνει και παίζει μόνος του και τα 14 κομμάτια.

Ιδιαίτεροι στίχοι, όπως πάντα, δικοί του, του Άλκη Αλκαίου του Θανάση Παπακων/νου και της Πηγής Καφετζόπουλου.

Σε 2 κομμάτια παίζει κοντραμπάσο ο "παλιός" Κώστας Θεοδώρου και σε ένα κομμάτι κιθάρα ο Μανόλης Πάππος.

Ερμηνείες ιδιαίτερες, όπως πάντα άλλωστε, ιδιαίτερος και ο τρόπος παιξίματος και προσέγγισης των κομματιών.
Παρ' ολο που σχεδόν όλα τα κομμάτια ενορχηστρόνονται με 1-2 κιθάρες είναι ιδιαίτερα πλούσια και ενδιαφέροντα σε ήχους και χρώμα και δεν κουράζουν καθόλου.
Οι απανταχού Μαλαμικοί σπεύσατε!!!

[bluewind]

Apo apopsh yfous poia periodo tou kallitexnh prossegizei perissotero? An krinw pantws apo thn enorxhstrwtikh apopsh me parapempei ston prwto disko...melagxolikes diatheseis se "mpallantoeideis" dromous h epistrofh se pio laikes klimakes?

[sourwtiri]

arketo kairo prin eixa diavasei pws stoxos tou eks arxis itan na epistrepsei sta laika monopatia pou eixe akolouthisei se palaioterous diskous...kai i enorxistrotiki "litotita" itan mesa stous stoxous tou an kai itan idiaitera anisixos gia to apotelesma...opws kai na xei tou xw empistosini...distixws emeis apo edw panw tha argisoume na ton akousoume..

[ΒασίληςΔ]

Το μουσικό ύφος ταιριάζει περισσότερο στον πρώτο δίσκο, κυρίως ενορχηστρωτικά. Αυτή τη φορά μάλιστα είναι ακόμα πιο απλή η ενορχήστρωση.
Μερικά τραγούδια είναι σαφώς λαϊκά, της σχολής Μάλαμα – Παπακωνσταντίνου, η ενορχήστρωση παραμένει απλή, απουσιάζει εντελώς το μπουζούκι και οι μελωδίες παίζονται κι αυτές από ακουστική κιθάρα.
Νομίζω πως περιλαμβάνει όλη την ποικιλία της συνθετικής του ικανότητας δοσμένη με ένα τρόπο εξαιρετικά λιτό και ίσως κουραστικό για τους μη μυημένους.
Η άποψη μου είναι πως ξεδιπλώνει το ταλέντο του παρουσιάζοντας  μόνο την ουσία της μουσικής, βαθιά εσωτερική, χωρίς περιττά στολίδια και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.    

[Witchking]

Αν και έχει 5-6 μήνες στην κυκλοφορία , η τελευταία δουλειά του Σωκράτη προσωπικά πιστεύω ότι είναι και η καλύτερή του.

Μια παραγωγή λιτή με κυρίαρχο όργανο την κιθάρα , χωρίς περίεργες και περιττές ενορχηστρώσεις και με φοβερούς στίχους.

" πως βγάζει ή έρημος καρπό " λοιπόν και " όποιος ξεχνάει χάνεται " , είναι μια δουλειά που νομίζω ότι δεν πρέπει να λείπει από καμιά δισκοθήκη.

Όλα μα όλα τα τραγούδια ξεχωρίζουν και έχουν κάτι να πουν αλλά και να προσφέρουν ακουστικά.

Μεγάλο μπράβο στον Σωκράτη . Το δίχως άλλο για μένα κατατάσεται στην κορυφή των καλλιτεχνών αυτού του είδους.

Να συμπληρώσω ότι στην κιθάρα συμμετέχει επίσης ο Μπάμπης Παπαδόπουλος κιθαρίστας από το συγκρότημα "Τρύπες" , που δεν υπάρχει πλέον.

[pimami]

Συμφωνώ απολύτως..... Σημειώνω και την στιχουργική παρουσία του Α. Αλκαίου.

[Πελαργός]

Τι να πει κανεις.Απιστευτη δουλεια, οαση για ενα κιθαριστα και παραδεισος για οποιον αγαπαει τον κιθαριστικο ηχο.

Για το στιχο τι να πουμε.Ποιηση στην πιο υψηλη της μορφη.("αμα δε λιωσουμε μαζι πως θες να γινουμε ενα").

Το cd το εχω λιωσει κυριολεκτικα.Αν κανεις βγαλει τους δαχτυλισμους και τα ακορτα απο τα τραγουδια του δισκου ας τα στειλει γιατι με εχουν τυρρανισει τα μαλα.

[Vagabond]

Λοιπόοοοοοοοοοοον.... θέμα για τον Σωκράτη δεν γίνεται να το αγνοήσω Το "Ένα" με προβλημάτισε αρκετά, γιατί δεν ήξερα αν έπρεπε να το κατατάξω πιο ψηλά από τα υπόλοιπα albums του Μάλαμα, μια και όλα τα τραγούδια, ανεξαιρέτως (πράγμα αρκετά πρωτότυπο όσο νά 'ναι) είναι πανέμορφα, ή πιο χαμηλά, αφού δεν βρήκα να υπάρχει κάποιο που να ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο όπως ήταν στα παλιότερα η Αράχνη ή το Πιές (για εμένα αυτά είναι έπη... δεν είχε έπος αυτό το cd...)  
Δεν το κατατάσσω λοιπόν κι εγώ αφού με παιδεύει Ούτως ή άλλως δεν έχει σημασία, είναι υπέροχο...