(το ποιημα το εμπνευστηκα με αφορμη την απεργια της υπηρεσιας καθαριοτητας στην πολη μου τον Βολο λιγο πριν το Πασχα)
Στην σκουπιδουπολη μας
ζουμε τοσα χρονια
σκουπιδια αναπνεουμε,
σακουλες και χαρτονια
Μυκητες και βακτηρια
AIDS και ελονωσια
συφιλη,δερματιτηδες
εχουμε ανοσια
Η βρωμα γεμιζει τη μυτη μας,
το θεαμα ωραιο
για δες για ποτε εγινε
το πλαστικο σπουδαιο
Τα συνεργεια σταματησαν
πια δεν καθαριζουν
φατε τα σκουπιδια σας
φωναζουν και τσιριζουν
Μας εχει κατακλυσει η βρωμια
η βρωμα η δυσωδια
οι δρομοι πια εκλεισαν
γεμισαν τα σχολεια
Γεμισαν τωρα οι δρομοι μας
γεμισαν τα παρτερια
απ' τα παραθυρα μας κρεμονται
τα κεφαλια και τα χερια
Η μονη λυση ο θανατος
ο πολεμος, η αυτοκτονια
ο τυφωνας, η καταστροφη,
οι βομβες στην Βοσνια
Θα εξαφανιστει ο ανθρωπος
η χλωριδα, η πανιδα
οι νεοι κατοικοι της γης
σκουπιδια.........μοναχα σκουπιδια
(Το ποιημα ειναι εχει υπερβολες και σκοπος του ειναι να δημιουργησει ευθυμο κλιμα)
Μοντιφας