Λάθος Iθάκη

[Fusalida]

"ΛΑΘΟΣ IΘΑΚΗ"


Σα μεγαλώνεις βλέπεις το χρόνο
Να σε χλευάζει αμίλητος,
Μισός εραστής του χθες κι άλλος μισός
Προφήτης σιωπηλός που χορεύει
Στα γόνατά του τη συνείδησή σου.

Σα μεγαλώνεις βλέπεις κάπως απρόσιτος
Μα πάντα απράγμων, ανυπεράσπιστα ιδανικά
Να φλέγονται στην κάμινο της συνήθειας.

Σα μεγαλώνεις παύεις να ρωτάς τους βιαστικούς
Ανθρώπους και στάζεις γράμμα το γράμμα
Ένα "γιατί;" σε τετράδια που σιωπούν.

Σα μεγαλώνεις παύεις να απορείς
Για την ένδεια της καρδιάς απ' αγάπη
Αφού ζεις σε κόσμους ξέχειλους απ'απάτη.

Σα μεγαλώνεις ο μόνος ήχος που ακούς
Είναι τα τριξίματα απ'το σκούριο καλοριφέρ
Kαι απ'τα πατατάκια της βραδινής τηλεραστώνης.

Τις νύχτες ανεπαίσθητα αρχίζεις να μιλάς
Με το σκούριο καλοριφέρ, με τα ογκώδη πατατάκια,
Άηχα παλεύεις μ' ένα τσιγάρο ή μ' ένα υγρό ταβάνι.
Έτσι πορεύεσαι στο θαυμάσιο κενό μιας χίμαιρας,
Με μια συνήθεια υγρασία μεσ'το νου
Πίνεις σαν ασπιρίνη την κάθε μέρα που σε χαιρετά,
Κερνάς καφέ την κάθε μνήμη που θελημένα ξεφτίζει.

Ύστερα αρχίζεις να μιλάς μ'ασώματες φιγούρες,
μια υποψία συντροφιάς, αυτών που έχουν πεθάνει.
Μα είσαι κι εσύ μια σκιά, ένα θόλωμα σαν κι αυτούς,
Ενός φτερού το εφήμερο τίναγμα
Στην απανεμιά των πνευμάτων,
Σ' αποκοιμισμένες απαντοχές και λαχτάρες...

Κι αν τώρα το ξέρεις, δεν έχεις διόλου ντροπή.
Είσαι νεκρός κι εσύ, νεκρός, νεκρός πριν πεθάνεις.

[pascal.]

Ώπα! Μαυρίσαμε πολύ και δεν είναι και νύχτα τώρα που το διαβάζω για να ταιριάζει με την ατμόσφαιρα.

Από γλώσσα και μορφολογικά στοιχεία είμαστε πολύ καλά. Και από πρωτοτυπία.

Από νόημα τώρα: Δεν ξέρω πόσων χρόνων είσαι, αλλά αν το 88 σημαίνει 1988, είσαι 17 - 18 χρονών.

Όταν το πρωτοδιάβασα θεώρησα ότι ο λόγος που με βρίσκει άκρως αντίθετη το ποίημα σου είναι γιατί ακόμα δεν έχω βγει στη ζωή φουλ να δω τη γλύκα. Είμαι έξω με το ένα πόδι μόνο. Αλλά και πέραν αυτού γιατί πιστεύω ότι είναι στο χέρι μας να βγαίνουμε από τα τέλματά μας, να καίμε ότι μας καίει την ψυχή (όπως έχει πει κάποιος) και να μην πέφτουμε στο μοναδικό ασυγχώρητο αμάρτημα που είναι η ανία (όπως έχει πει κάποιος άλλος). Ελπίζω να μη χάσω το στόχο μου αυτό στην πορεία και αυτό εύχομαι και σε σένα, αν όντως είσαι 18.

Αν πάλι είσαι μεγαλύτερη και το ποίημα είναι βιωματικό, γνώμη μου είναι ότι αν υπάρχει υγεία, δε δικαιολογούμαστε να πετάμε τις μέρες μας μαυρισμένες στο καλάθι των αχρήστων, βρίζοντας απλά τη μοίρα μας. Τους και μας αξίζει κάτι πολύ καλύτερο.

[Spilios]

Αν κρίνω απο τις "καταθέσεις" σου -που κάθε φορά είναι και "πλουσιότερες"- σύντομα θάχεις περιουσία ! Μπράβο !

[master of puppets]

εεεε....τι να πει κανεις....το μονο που μπορώ να πω είναι ένα μεγάλο μπράβο...

[pinelopi]

...στάζεις γράμμα το γράμμα
Ένα "γιατί;" σε τετράδια που σιωπούν.
......................

Άηχα παλεύεις μ' ένα τσιγάρο ή μ' ένα υγρό ταβάνι.
Έτσι πορεύεσαι στο θαυμάσιο κενό μιας χίμαιρας,
Με μια συνήθεια υγρασία μεσ'το νου
Πίνεις σαν ασπιρίνη την κάθε μέρα που σε χαιρετά,
Κερνάς καφέ την κάθε μνήμη που θελημένα ξεφτίζει.
...............
Ύστερα αρχίζεις να μιλάς μ'ασώματες φιγούρες,
μια υποψία συντροφιάς, αυτών που έχουν πεθάνει.
...............
Σ' αποκοιμισμένες απαντοχές και λαχτάρες...

Μια πραγματικότητα που τη βιώνουν έτσι πολλοί άνθρωποι.
Μια λάθος πραγματικότητα, μια λάθος Ιθάκη όπως λες...
Είναι τόσο αληθινοί όμως οι στίχοι σου... που μοιάζουν απτοί.
Τι να σου πω...ειλικρινά με έκανες να ριγήσω...

[mymood]

Σκεφτόμενος την Ποιητικη Ουσία της γραφης σου χειροκροτω αβιαστα. Νοηματα, εκφραση ολα μεστα. Οσο για τα αλλα,αυτα που ο Σωμερσετ Μωμ αποκαλεσε  τα "κατα συνθηκη ψευδη"ενα μονο,οτι ειναι αποδεκτο και νομιμο το μαυρο (χρωμα) στη νιοτη γιατι ουτως η αλλως ειναι πλημμυρισμενη απο χρωμα και φως. Εχει αυτη την πολυτέλεια. Αλλωστε τοπες αμεσως στους πρωτους στιχους σου. " Σα μεγαλώνεις βλέπεις τον χρόνο να σε χλευάζει αμίλητος, μισος εραστης του χτες και αλλος μισος προφητης κλπ". Απιστευτος ο ποιητικος τροπος για την ηλικια σου, μα ακομη πιο απιστευτη η ικανοτητα σου, αν και 17-18, να γραφεις εικονες με την "εμπειρία ζωης" ενος μεγαλου. Θα συμφωνησω με τον Σπηλιο,συνεχισε τις καταθεσεις σου και συντομα θα παρεις πισω κεφαλαιο και τοκους.

[kuiper]

   Εμφιλοχωρώ στον ουρανόσταλτο εναργή ποιητικό σου λόγο
 Ενεός! γιά την πληθώρα εικόνων-σκέψεων μιάς κυρίας (Μεγάλης)
μικρής ηλικίας.

[Fusalida]

Ευχαριστώ πολύ...pascal, Spilio, Master, pinelopi, Mymood, kuiper...για το χρόνο σας και τα πολύτιμα σχόλιά σας...
Είχα κάποιες αμφιβολίες γι'αυτό, γιατί δεν είναι απ'τα συνηθισμένα μου και "φοβόμουν" λιγάκι τη γεύση που αφήνει καθώς και το ότι είναι ανομοιοκατάληκτο..

Καλή μου pascal σ'ευχαριστώ πραγματικά για το τόσο συχνό ενδιαφέρον σου και για το χρόνο σου...

Όσον αφορά στις παρατηρήσεις σου...είμαι όντως 18 παρα δυό μήνες...κι είμαι όπως οι περισσότεροι στην ηλικία μου:Με ευμετάβλητη διάθεση, άλλοτε αισιόδοξη, άλλοτε απαισιόδοξη, ενθουσιώδης, ανήσυχη, προβληματισμένη και φυσικά ανώριμη και με ελάχιστές εμπειρίες...
Έχω βγάλει λιγάκι την παλάμη μου στη ζωή και μόλις που νιώθω το απαλό άλλοτε αγριεμένο αεράκι της...Υπάρχουν όμως γύρω μου άλλες..."Ζωές"...πιο ολοκληρωμένες...

Η γραφή του καθενός δεν έχει πάντα απόλυτα σχέση με τις εμπειρίες του ή με την ζωή του, κατα την ταπεινή μου άποψη...Δηλαδή όταν γράφεις κάτι δεν είναι απαραίτητο να έχεις περάσει έσυ μέσα από αυτό το κάτι, να το έχεις βιώσει προσωπικά...Είναι ανάλογα νομίζω με την ευαισθησία ή όχι που αντιλαμβάνεται ο καθείς τα πράγματα, τα γεγονότα, τις καταστάσεις γύρω του...Η οπτική γωνία του καθενός...Ύπαρχουν κάποια σημεία που μπορεί για κάποιους να λειτουργήσουν ως ερεθίσματα και κάποιοι άλλοι να τα προσπερνούν αβίαστα...

Το συγκεκριμένο έχει πολύ λίγα, κανα δυό μόνο, στοιχεία τα οποία είναι προσωπικά και τα'χω βιώσει η ίδια...

Όσο για το απαισιόδοξο στο συγκεκριμένο γραπτό, γιατί να μην το δούμε ως αφορμή, ως αιτία για να το καταλύσουμε και να βγούμε απ'τα τέλματα μας όπως λες κι εσύ...Θέλω να πω ότι πολύ συχνά η μαυρίλα σ'ένα πραγματικό ποιήμα και όχι σαν αυτό, εμένα προσωπικά έχει καταφέρει να με αναστατώσει, να με προβληματίσει, να με κάνει να σιχαθώ τον εαυτό μου και την απαισιοδοξία μου και να προσπαθήσω να αλλάξω την μίζερη αυτή κατάσταση...

Είναι βέβαια όλα πολύ σχετικά και υποκειμενικά...Δεν ξέρω....

Ευχαριστώ... 
      Γιώτα

[Stergios Kourou]

ΑΨΟΓΟ!!!
(ουτε κουβέντα παραπάνω)!!!

[Fusalida]

Ευχαριστώ πολύ Στέργιο...πόσο μ'αρέσουν κάτι τέτοια απλά και εκφραστικά σχόλιά σου!!
Φιλιά...

[pimami]

σύντομα θα αποκτήσεις περιουσία, όπως λέει και ο Σπήλιος...
σε ευχαριστούμε που τη μοιράζεσαι μαζί μας...  είναι πολύ πολύ όμορφο... τούτο το υπέροχο μωσαικό λόγου και σκέψεων απόκτησε ένα ακόμη στολίδι!!!

[Fusalida]

Tι να πω εγώ καλέ μου Δημοσθένη για τα δικά σου χρυσοκέντητα στολίδια που ομορφαίνουν συχνά τούτο το forum και που επίσης τα περισσότερα είναι χιλιοδιαβασμένα και αποθηκευμένα στον υπολόγιστή μου;
Εκτιμώ πολύ τα καλά σου λόγια....

Σ'ευχαριστώ...
       Γιώτα

[monalizagreen]

Εύστοχος και όμορφος προβληματισμός,έντεχνα δοσμένος...κι ας διαλέξει καθένας μας πως του ταιριάζει να τον πλησιάσει,να τον αγγίξει και να σκεφτεί... ανάλογα με την ηλικία,τις εμπειρίες,τις αντοχές,τα αποθέματα,τις ανάγκες..

κι αν δεν μετράει η Ιθάκη μα το ταξίδι...μέσα στη σχετική μου βεβαιότητα πολλές φορες τρέμω μην η Ιθάκη μου ήταν αλλού κι εγώ αλλού την ψάχνω... μα μετά σκέφτομαι πως η Ιθάκη μου είναι ένας τόπος φανταστικός,τον  οποίο χτίζω μέρα με τη μέρα μέσα μου..είναι όλα αυτά που συλλέγω με προσοχή κι ευλάβια κάθε στιγμή από τη ζωή μου...είναι όλα αυτά που χτίζουν το κόσμο μου...και δεν υπάρχει Λάθος Κόσμος. Υπάρχει Άλλος Κόσμος!...

Μπράβο Γιώτα!  Σε ευχαριστώ...

[ερεβος]

Κι αν τώρα το ξέρεις, δεν έχεις διόλου ντροπή.
Είσαι νεκρός κι εσύ, νεκρός, νεκρός πριν πεθάνεις.

Αψογο....Γενικα η πενα σου ειναι απολαυστικη...

[geni]

δεν εχω να συμπληρωσω κατι παραπανω...δεν τα εχω διαβασει ολα οσα εχεις ανεβασει αλλα για μενα ειναι το καλυτερο σου... Δεν εχω κανενα στιχο να ξεχωρισω, εχω την αισθηση οτι τους παιδεψες οσο χρειαζοταν για να σ' αρεσει ο καθενας ξεχωριστα, και στη συνεχεια τους ειναι κατι παραπανω απο απολαυστικοι!Ειδικα η πρωτη στροφη ειναι καθηλωτικη,<ισως να ναι και η πιο βιωματικη, εσυ ξερεις καλυτερα...>

Με τη ευχη "Να αντεχεις!" και τα σεβη μου..