Τα άγουρα τραγούδια μου,
κανείς δεν τα κοιτάζει,
ήταν που ήταν άγουρα,
ήρθε και το αγιάζι.
#
Μπουμπουκιασμένα πέταλα,
μύριζαν μήνα Μάρτη,
μήνας κακός διπρόσωπος,
κακή του τύχη να ΄χει .
#
Ήταν που ήταν άγουρα,
ήρθε και το αγιάζι,
καπάκι και η παγωνιά
και μέσα μου βραδιάζει .
#
Μπουμπουκιασμένα πέταλα ,
μοσχοβολούσαν Μάρτη,
τότε εμάζευα πουλιά,
τώρα μαζεύω στάχτη.
#
Τα άγουρα τραγούδια μου,
ποιός να τα τραγουδήσει,
βγαίνω στο παραθύρι μου,
μα ποιός να μου μιλήσει.
#
Μπουμπουκιασμένα πέταλα,
λουσμένα μεσ΄ τη γύρη,
μήνα κακέ διπρόσωπε,
γιατί χαλάς χατίρι.
