Βρίσκεις καρδιά μου ξαφνικά ένα σημάδι,
και μου φωλιάζεις τον πόνο σου κοντά,
και ενώ αυτή μου λέει μ’ αγαπάει,
εσύ μου λες πως είναι μία μαχαιριά.
Και τρέμω λες και είμαι γυμνός στο χιόνι,
κι αναζητάω στο φιλί της ζεστασιά,
μα κάτι κάνει ένα νεύμα ένα χάδι,
και εσύ φωνάζεις ακόμη μια ψευτιά.
Πάμε λοιπόν μαζί ξανά καρδιά μου,
πάμε να κλάψουμε κι αυτόν τον χωρισμό,
μα σε παρακαλώ για λίγο μόνο λίγο,
άσε το ψέμα της στα χείλη να γευτώ.
Πάμε λοιπόν μαζί ξανά καρδιά μου,
πάμε να κλάψουμε κι αυτόν τον χωρισμό,
μα σε παρακαλώ για λίγο μόνο λίγο,
άσε στο δάκρυ της το ψέμα να γευτώ
Βρήκες καρδιά μου στα λόγια της αγκάθι,
ένιωσες πως με ψέμα σου μιλά,
και έγινε η χαρά μου στεναχώρια,
και η αγάπη ένα μαχαίρι που χτυπά.
Και τρέμω λες και είμαι γυμνός στο χιόνι,
και η ματιά της δεν έχει πια φωτιά,
και ενώ μου λέει μοναδική μου αγάπη,
σου ψιθυρίζω “ακόμη μια ψευτιά”!
